3 pytania
- Na razie nie myślałem o dłuższej współpracy z Nowym Teatrem Praga. Gdybym jednak dostał ciekawą propozycję od Magdaleny Łazarkiewicz, bez wątpienia związałbym się z tym miejscem na jakiś czas - mówi RAFAŁ MOHR.
Foyer: Grasz w przedstawieniu Magdaleny Łazarkiewicz "Szklana kolekcja". Ten spektakl otwierał działalność Nowego Teatru Praga. Czy wiążesz swoją przyszłość z tą sceną?
Rafał Mohr: Fakt, że otwieramy tym przedstawieniem nowe teatralne miejsce w Warszawie był niewątpliwie mobilizujący. Miło jest uczestniczyć w takim wydarzeniu i cieszę się, że właśnie mnie spotkała ta przyjemność. Ponieważ premiera spektaklu miała miejsce już wcześniej w gorzowskim Teatrze im. Juliusza Osterwy, nasza praca polegała przede wszystkim na przeniesieniu go na warszawską scenę. Na razie nie myślałem o dłuższej współpracy z Nowym Teatrem Praga. Gdybym jednak dostał ciekawą propozycję od Magdaleny Łazarkiewicz, bez wątpienia związałbym się z tym miejscem na jakiś czas.
F: Kim jest grany przez ciebie w "Szklanej kolekcji" Tom?
RM: Tom to postać jakby wyjęta ze świata, który nas otacza. Tekst "Szklanej menażerii" Tennessee Williamsa, na której oparta jest nasza "Szklana kolekcja", choć napisany kilkadziesiąt lat temu, wciąż jest aktualny. Dlatego właśnie starałem się pokazać Toma jako człowieka z "tu i teraz". Jak wielu młodych ludzi, zmaga się z problemem osamotnienia, komunikacji z rodzicami i braku miłości.
F: Na kwiecień zapowiedziana jest premiera "PitBulla" w reżyserii Patryka Vegi. To film sensacyjny o policjantach z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Czy ta rola była dla ciebie zawodowym wyzwaniem?
RM: Z aktorskiego punktu widzenia była to wspaniała przygoda. Z punku widzenia osobistego, życzyłbym wszystkim pracy z takimi ludźmi, jakich spotkałem
na planie "PitBulla".
Na zdjęciu: Rafał Mohr.
