Artykuły

"Bestiariusz Zamkowy" w reż. Lecha Raczaka - spektakl plenerowy przed CK Zamek w Poznaniu. Pisze Michał Gradowski w Gazecie Wyborczej - Poznań.

Multimedialny spektakl plenerowy w reżyserii Lecha Raczaka, który można było zobaczyć w sobotę, przechadzając się dookoła zamku, to wariacja na temat upadku wpisanego w jego historię.

Mamy trzy różne opowieści: szemrani komedianci tracą pracę (zamek zajmie miejsce bud, garkuchni i ogródków teatralnych), upadają mocodawcy Artura Greisera (hitlerowskiego namiestnika Kraju Warty, który w zamku rezydował), dni komunistycznego urzędnika stanu cywilnego (z siedzibą w zamku) są policzone. Komedianci odgrywają psychodramę - i oni mają swojego tyrana zmuszonego do abdykacji. Greisera nawiedzają duchy przeszłości, śnią mu się listy do Heinricha Himmlera ("Drogi Henryku..."), w końcu salwuje się ucieczką z wieży zegarowej. Urzędnik jest w mentalnej i światopoglądowej rozsypce ("Przygniatają mnie sny ciężkie jak ziemia. Wszystko jest w nich robaczywe").

Ich upadek kończy się narodzinami. Ożywają monstra z elewacji zamku - wielkie, kolorowe, poruszane linami i dźwigami rzeźby Ewy i Piotra Tetlaków. Miejsce ludzkich bestii zajmują zwierzęce. Wznoszą się ku niebu na podobieństwo chińskich latawców. Powoli, dostojnie, z wyższością. W przeciwieństwie do przemijających kacyków są nieśmiertelne - wpisane w legendy i mity. Najciekawsze w "Bestiariuszu" były jednak wizualizacje Jakuba Psui.

W pierwszej części rysowane kreską jak z "Wilka i zająca", w drugiej naśladujące stylistykę Monty Pythona - z oczami i ustami odrywającymi się od twarzy. I wreszcie trzecia wizualizacja, towarzysząca scenie w urzędzie stanu cywilnego: najpierw mucha, później rzędy ludzi zapadających się pod ziemię i wjeżdżające na ich miejsce jak spychacz cztery popiersia: Marksa, Engelsa, Lenina i Stalina. Teksty do "Bestiariusza" napisał Maciej Rembarz, oprawę muzyczną stworzyli Katarzyna Klebba i Paweł Paluch. Spektakl będzie można zobaczyć także 26 września.