Hiobowe wieści
Pomysł realizacji sztuki Karola Wojtyły przez lwowski Teatr Woskriesiennia zrodził się jeszcze przed wizytą Jana Pawła II w tym kraju, w marcu 2001 r. Dyrektor CKiS w Kaliszu zasugerował wybór "Hioba", przede wszystkim ze względu na jego przesłanie, jakże aktualne we współczesnym świecie targanym przez konflikty - pisze Anna Wasak.
Spektaklem "Hiob", wg sztuki Karola Wojtyły, w wykonaniu Lwowskiego Teatru Woskriesiennia 16 listopada zostały zainaugurowane XXII Siedleckie Dni Teatru. Widzowie, którzy przybyli na spektakl zrealizowany na podstawie dosyć trudnego tekstu, w dodatku wystawionego w języku ukraińskim, nie żałowali swej decyzji. Niespełna godzinne przedstawienie okazało się nie tylko zrozumiałe, ale dostarczyło im głębokich wzruszeń oraz przeżyć estetycznych. Nie zabrakło też refleksji na temat ludzkiej kondycji oraz roli cierpienia w dążeniu do zrozumienia sensu życia i pełnego zjednoczenia z Bogiem
Na tę niezwykłą całość złożyła się nie tylko znana historia biblijna, jej interpretacja przez młodego Karola Wojtyłę doświadczającego okrucieństwa wojny i bezmiaru ludzkich cierpień (fragmenty polskiego tekstu w interpretacji Mariana Rybickiego zostały doskonale wkomponowane w całość przedstawienia). Dramaturgię spektaklu budują i jego nastrój tworzą wszystkie teatralne środki wyrazu. Wspaniała, ekspresywna gra 12-osobowego zespołu aktorskiego na czele z odtwarzającym rolę Hioba Pietrem Mikitiukiem, dynamizujący akcję ruch sceniczny, nowatorskie, wielofunkcyjne wykorzystanie skromnych elementów scenografii, "grających" zarówno w sferze plastycznej, jak i symbolicznej, mowa kostiumów dopełnione są wspaniałą, chóralną muzyką cerkiewną autorstwa Mikrona Dacki.
Istniejący od 13 lat we Lwowie eksperymentalny Teatr Woskriesiennia ma w swym repertuarze oprócz dzieł klasyków (Czechowa, Byrona, Pirandella, Sheparda, Strindberga) sztuki o tematyce religijnej. Kieruje nim Jarosław Fedoryszyn, który był odpowiedzialny za część artystyczną przygotowaną na spotkanie Ojca Świętego z młodzieżą podczas wizyty apostolskiej na Ukrainie.
Pomysł realizacji sztuki Karola Wojtyły przez lwowski teatr zrodził się jeszcze przed wizytą Jana Pawła II w tym kraju, w marcu 2001 r., w rozmowie J. Fedoryszyna z Marianem Rybickim, dyrektorem CKiS w Kaliszu. Wówczas jednak do realizacji spektaklu nie doszło, m.in. dlatego, że nie było tłumaczenia dramatów Wojtyły na język ukraiński. M. Rybicki zasugerował wybór "Hioba", przede wszystkim ze względu na jego przesłanie - jakże aktualne we współczesnym świecie targanym przez konflikty, gdy każdego dnia opinia publiczna wstrząsana jest "hiobowymi wieściami" o ludzkich tragediach. Przekładem tekstu zajęła się prof. Ludmiła Pietruchina z Uniwersytetu Lwowskiego.
Po wielu perypetiach prapremierowe przedstawienie odbyło się 3 listopada 2002 r. we Lwowie, a kolejne jeszcze w tym samym miesiącu w 10 miejscowościach w Polsce. Wszędzie było odbierane entuzjastycznie: publiczność nagradzała twórców spektaklu i aktorów owacjami na stojąco, a brawa poprzedzane były często długą ciszą, bo widzowie po obejrzeniu sztuki zastygali w długim milczeniu. Także na Ukrainie spektakl ma dobry odbiór, przychodzą na niego tłumnie widzowie różnych wyznań i w różnym wieku, głównie młodzież studencka.
Spektakl ten powinni zobaczyć także ci, którzy pragną popularyzować twórczość Karola Wojtyły - Jana Pawła II. Im chciałabym zadedykować puentę znanej anegdoty o malarzu, który podejmował w swych obrazach tematykę religijną: "Ty mnie nie maluj na kolanach, ty maluj mnie dobrze".
