Artykuły

Mrożek jest autorem, po którego warszawski Teatr Współczesny sięga chętnie i z wyczuciem. Zaczęto się przed kilkunastu laty pamiętną premierą "Tanga", które po dziś dzień uważane jest za jedno z najciekawszych przedstawień tego teatru, i od tego czasu scena przy ul. Mokotówskiej niejednokrotnie prezentowała swym widzom utwory tego pisarza. Ze stosunkowo niedawnych przypomnijmy "Szczęśliwe wydanie", czy bo­dących stale na afiszu "Emigrantów".

W ostatnią sobotę lutego Współczes­ny występuje z kolejną premierą sztu­ki Sławomira Mrożka. Jest nią "Kra­wiec". Rzecz ma swoją ciekawą his­torię, napisana bowiem została w 1964 roku, tuż po "Tangu". Przeczytało ją wtedy kilka osób, po czym autor nie zdecydował się na jej publikację, scho­wał do szuflady; tak przeleżała kilka­naście lat, aż wreszcie pisarz zdecy­dował się pokazać ją widzom. A oto, co pisze na ten temat Konstanty Pu­zyna:

"Dziwna to, jak widać, historia. O ma­ły włos nie straciliśmy znakomitej sztu­ki i nawet byśmy o tym nie wiedzieli. Bo "Krawiec", to sztuka ani błaha, ani nieudana - przeciwnie, wydaje mi się jedną z najlepszych sztuk, jakie napisał Mrożek między "Tangiem" a "Emigran­tami". Chyba nawet najlepszą. Zaś kil­kanaście lat, jakie spędziła w szufladzie, wcale jej w dodatku nie zaszkodziło".

Czy trzeba lepszej rekomendacji?

Fotoreporter Kuriera uczestniczył w jednej z ostatnich prób. Scena za­mieniona w obszerną pracownię kra­wiecką; poczesne miejsce zajmuje tu lustro oprawne w bogatą ramę, są manekiny, a na ścianach - wykroje i wzory. Trzech krawczyków pilnie przykłada się do szycia purpurowej materii. Za chwilę Krawiec wprowa­dzi Ekscelencję, a z przedpokoju do­biegnie wrzawa Barbarzyńców...