Poznań. Kameralnie i lirycznie w Wielkim
26 lutego kolejna premiera w Teatrze Wielkim w Poznaniu "Ophelia/ Cztery ostanie pieśni".
"Ophelia" Prasquala (pseudonim kompozytora Tomasza Praszczałka) to opera w jednym akcie, siedmiu scenach do libretta kompozytora, napisana specjalnie na zamówienie Teatru Wielkiego.
"Ophelia" jest próbą nowego zdefiniowania teatru muzycznego, liryczną operą kameralną rozpisaną na troje śpiewaków, 15 instrumentalistów i dźwięki elektroniczne. Początek opery jest nietypowy: to śmierć całej trójki bohaterów - Ofelii, Hamleta i Laertesa, czyli moment dramatyczny, w którym zostawia nas Szekspir kończąc Hamleta. Co możliwe jest jeszcze po tej śmierci? Nowa historia, "drugie życie" trójki bohaterów, będące treścią "Ophelii", jest parafrazą "Opowieści o trojgu zakochanych" z "Księgi Tysiąca i Jednej Nocy". W "Ophelii" brak jednak "wydarzeń" bądź też: są bardzo subtelne i tylko w obszarze emocji; cała akcja rozgrywa się wyłącznie w głowach bohaterów. Ale i wektory uczuć rozłożone są w inny sposób: Ofelia kocha Hamleta, Hamlet kocha Laertesa, Laertes kocha Ofelię. Trzy rodzaje miłości, z których żadna nie zostanie odwzajemniona.
kierownictwo muzyczne Mieczysław Nowakowski
reżyseria Monika Dobrowlańska
scenografia, kostiumy Petra Korink
ruch sceniczny Iwona Pasińska
***
"Cztery ostanie pieśni / Vier letzte Lieder" to spektakl został przygotowany dla Het Nationale Ballet w Amsterdamie, którego wieloletnim dyrektorem artystycznym był Rudi van Dantzig. "Cztery ostatnie pieśni" są perłą choreograficzną końca XX wieku. Spektakl uznawany jest za jedną z najważniejszych pozycji w bogatym dorobku artystycznym Rudiego van Dantziga. Choreografia doczekała się realizacji w wielu renomowanych zespołach baletowych, między innymi w Operze Paryskiej, Narodowym Balecie Kanady, Balecie Teatru Wielkiego w Genewie, Norweskim Balecie Narodowym w Oslo i Fińskim Balecie Narodowym w Helsinkach. Spektakl składa się z czterech części zatytułowanych: "wiosna", "wrzesień", "zasypiając" i "o zachodzie słońca".
choreografia Rudi van Dantzig
muzyka Richard Strauss
scenografia i kostiumy Toer van Schayk
przekaz choreograficzny Sonja Marchiolli
