Artykuły

Narodowy Instytut Audiowizualny wydał pierwszą płytę wybitnego kompozytora teatralnego, Stanisława Radwana. Artysta jest autorem ponad 200 kompozycji do spektakli największych polskich reżyserów. Debiutuje płytą "Coś co zginęło szuka tu imienia. Muzyka dla Teatru Jerzego Grzegorzewskiego".

Choć Stanisław Radwan przez większą część życia związany był z polskimi scenami teatralnymi, karierę zaczynał jako najzdolniejszy uczeń Krzysztofa Pendereckiego i obiecujący awangardzista, na którego wpływ miał m.in. Pierre Schaeffer

i paryski ośrodek muzyki konkretnej. We wczesnych latach twórczości komponował dla Piwnicy pod Baranami. Jednak jego najwybitniejsze dokonania to właśnie utwory do spektakli Konrada Swinarskiego, Zygmunta Hübnera, Andrzeja Wajdy, Krystiana Lupy i Jerzego Grzegorzewskiego.

Razem z tym ostatnim stworzyli najbardziej chyba niezwykłą parę artystyczną w polskim teatrze. Od końca lat sześćdziesiątych zrealizowali wspólnie 50 spektakli. To właśnie Grzegorzewski ukształtował myślenie kompozytora o muzyce w teatrze. - Otworzył mi oczy, uszy, głowę na zupełnie inny porządek w procesie powstawania spektaklu - mówi o nim Radwan. O wadze wzajemnych wpływów między artystami świadczą też słowa samego Grzegorzewskiego, który miał powiedzieć: - Bywa tak, że Staszek przynosi partyturę, a ja instrumentuję.

Na płycie wydanej przez Narodowy Instytut Audiowizualny znalazły się utwory Radwana do tekstów m.in. Witkacego, Audena, Gombrowicza, Wyspiańskiego i Joyce'a, w wykonaniu artystów Teatru Narodowego. Dyryguje Mirosław Jastrzębski, a wśród wielu znakomitych interpretacji usłyszymy głosy Jerzego Radziwiłowicza, Zbigniewa Zamachowskiego, Mariusza Benoit, Marka Barbasiewicza, Ewy Konstancji Bułhak, Doroty Segdy, Magdaleny Warzechy, Igora Przegrodzkiego i Jerzego Treli.

- Muzyka jest metajęzykiem - mówi Radwan; nie potrzebuje tłumaczenia. Jest jak medium między różnymi światami. Można powiedzieć, że właśnie na tym opiera się uniwersalny walor pierwszej płyty w życiu tego wybitnego kompozytora.