Dlaczego zginęła Gloria?
Odpowiedzi na tę kryminalno-psychologiczną zagadkę szuka - w wystawionej przez bielski Teatr Polski sztuce "Czyż nie dobija się koni?" - porucznik Stedna (Kazimierz Czapla). Choć historia Glorii, opisana przez Horacego McCoy'a w latach trzydziestych (i sfilmowana z powodzeniem przed ćwierćwieczem z udziałem Jane Fondy) dotyczy lat amerykańskiego Wielkiego Kryzysu, brzmi nader aktualnie we współczesnej Polsce. I dlatego znalazła się w repertuarze bielskiej sceny - twierdzi reżyser. - W tej inscenizacji opowiadam o dzisiejszej Polsce. O tym jak wielu ludzi skłonnych jest zrobić wszystko - dać się ośmieszyć i poniżyć - by zdobyć jakieś pieniądze. I o tym jak pokrętne, oszukańcze bywają mechanizmy rozmaitych konkursów, quizów, których magnesem są zapierające dech nagrody - mówi dyrektor Polskiego Tomasz Dutkiewicz - reżyser, scenograf, choreograf i autor polskich tekstów amerykańskich piosenek wykonywanych w "Czyż nie dobija się koni".
Wielkoobsadowe widowisko (ponad trzydzieści osób na scenie), rozegrane w brawurowym tempie, z filmowym niemal montażem scen, ukazuje kulisy wielogodzinnego maratonu tanecznego, w którym stawką jest 1000 dolarów i nadzieja, że zostanie się zauważonym przez hollywoodzkiego producenta. Więc liczni uczestnicy bez grosza przy duszy idą na całość. Godzą się na każdą manipulację. I nie powstrzymają ich groteskowe demonstracje konserwatywnych matron w obronie moralności. Obłudę takich akcji wykazuje nie kto inny, a postać najbardziej tragiczna - uczciwa aż do śmierci Gloria (Barbara Guzińska), której zaskakującą pomoc niesie przypadkowo poznany partner tanecznego maratonu Robert (Rafał Sawicki).
Mądry, ponadczasowy tekst został przypomniany bielszczanom w formie świetnego, wciągającego widowiska. Zespół Teatru Polskiego znów w imponującej formie - każdy z drugoplanowych aktorów ma tu swoje wyraziste pięć minut.
