Artykuły

W Teatrze Studio w Warszawie prowadzone są intensywne przygotowania przed premierą sztuki "Artaud. Sobowtór i jego teatr", która będzie miała miejsce 19 maja.

Reżyser Paweł Passini tym spektaklem podejmuje próbę rozliczenia się ze swoim mistrzem, Antoninem Artaud, francuskim dramatopisarzem i teoretykiem teatru. Passini wywoływał po imieniu swoich mentorów już w "Odpoczywaniu" w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie, potem była "Turandot" w neTTheatre w Lublinie, teraz "Artaud" zamyka tę swoistą trylogię.

Teatr po Artaud nigdy nie był w stanie przeskoczyć poprzeczki postawionej mu przez francuskiego twórcę. Mimo wielu odwołań do jego twórczości i metod, Artaud stał się tragikomiczną persona non grata dwudziestowiecznego teatru. Życie autora, a także twórczość jaką po sobie pozostawił były zmaganiem się o zespolenie sztuki i życia.

Paweł Passini w swojej inscenizacji chce tropić Artaud, nie zaś tworzyć, czy też bardziej - odtwarzać, swój własny teatr okrucieństwa na wzór mistrza. W ocenie reżysera kultura europejska nie jest radykalna, koncepcje teatru Artaud mają natomiast odwagę "domyśleć" z bezwzględną konsekwencją pewne rzeczy do końca. Spektakl jest próbą odpowiedzi na pytanie jak bardzo można zbliżyć się do granicy szaleństwa nie popadając w nie. Na czym polega artaudowskie poszukiwanie, wieczny eksperyment jakim była dla niego zarówno scena jak i funkcjonowanie w świecie? Passini wskazuje tu na dążenie autora do punktu, w którym nie poddaje się szaleństwu, ale też nie opiera się mu.

Nieprzypadkowo wybrano miejsce dla tego spektaklu - Teatr Studio był teatrem Jerzego Grzegorzewskiego i Józefa Szajny. Nieprzypadkowa jest również biografia aktorów. Grający Antonina Artaud Przemysław Wasilkowski spędził 5 lat w Workcenter Jerzego Grotowskiego w Pontedrze, zaś wcielający się w rolę Nad Artauda Marek Oleksy był wieloletnim uczniem Henryka Tomaszewskiego. Obaj aktorzy znają dynamikę pracy z ze swoim mentorem, jak i pustkę po jego odejściu.

Realizacja Passiniego jest próbą uwolnienia twórcy dla współczesnej publiczności, a także uwolnienia jego dzieł. Na scenie będzie można po raz pierwszy usłyszeć teksty Artaud, które nie były pomyślane jako teksty teatralne - osobiste notatki czy eseje dramaturga. Spektakl stanowi zaproszenie do odkrycia twórczości Artaud. Poświęcenie czasu i uwagi na pozór chaotycznym tekstom Artaud pozwala zobaczyć w nich mechanizmy, w którym szaleńcze proroctwa Artaud sprawdzają się w dwójnasób.