Teatr w teatrze
"Adriana Lecouvreur" w reż. Tomasza Koniny z Teatru Wielkiego w Łodzi na 12. Bydgoskim Festiwalu Operowym. Pisze Magdalena Krzyńska w Gazecie Pomorskiej.
Od samego wejścia na spektakl operowy "Adriana Lecouveur" młody, ale już sławny reżyser i scenograf w jednej osobie, Tomasz Konina zaskoczył nas formą "teatru w teatrze", by potem snuć poetyckie, wręcz natchnione wizje obrazujące życie i śmierć aktorki Comedie Francaise, Adriany Lecouvreur.
Libretto opery jest bardzo zawikłane. Intryga goni intrygę, mamy nawet wątek polityczny i polskie akcenty, główny amant jest synem króla polskiego Augusta II. Co najdziwniejsze, libretto zostało napisane na podstawie prawdziwego życiorysu wielkiej artystki XVIII-wiecznego teatru francuskiego. Jak dowcipnie wyjaśniał prowadzący XII BFO Sławomir Pietras, dzieło to jest wybitne, ale rzadko wykonywane, ponieważ grane bywa tylko wtedy, kiedy dyrektor teatru ma za żonę primadonnę. Tak więc główna bohaterka musi mieć albo talent albo być protegowaną dyrektora.
Nie ma wątpliwości, że w spektaklu łódzkiego Teatru Wielkiego, który 30 kwietnia wystąpił na scenie Opery Nora, wykonawczyni roli tytułowej, Anna Cymerman, nie potrzebuje protekcji. To artystka utalentowana wszechstronnie, zjawiskowo piękna, posiadająca wspaniały glos (tym bardziej niepokoi pojawiająca się w nim chwilami nadmierna wibracja). Jej Adriana to wielka aktorka, rozdarta wewnętrznie, dla której scena jest sensem istnienia, jednak miłość do mężczyzny okazuje się być równie silna.
Kompozytor opery Francesco Ciléa nasycił muzykę liryzmem i bogactwem melodycznym, partia orkiestrowa harmonijnie łączy się z tym, co dzieje się na scenie. Można się zastanowić, czy bardzo wolne tempa i dość często używane fortissimo w orkiestrze nie prowokuje śpiewaków do zbytniego forsowania głosów. Ale te szczegóły nie psują ogólnego wrażenia uczestnictwa w wielkim wydarzeniu.
