Z miłości do syna
Jego życie rozsypało się zupełnie. Pozostał mu tylko Miecio
Mieczysław grał swoje pierwsze role w teatrze, kiedy jego ojciec Józef Węgrzyn postanowił rozwieść się z żoną. Józef, jeden z najbardziej wziętych przedwojennych aktorów teatralnych, stracił głowę dla młodszej koleżanki Zofii Lindorfówny i po wielu miesiącach prowadzenia podwójnego życia wyprowadził się z domu. Ślub Józefa Węgrzyna i Lindorfówny był przed wojną towarzyską sensacją, pisały o nim gazety. Także dlatego, że, aby poślubić młodą aktorkę, Węgrzyn zmienił wyznanie: z katolicyzmu przeszedł na prawosławie. Ślub odbył się w cerkwi na warszawskiej Pradze.
Bimber, dorożka i fryzjer Apolinary
Józef Węgrzyn był naprawdę kimś. Jeździł dorożką Alejami Ujazdowskimi, na przedstawienia woził go szofer. Nie lubił wstawać rano: koło południa do drzwi jego mieszkania pukał fryzjer, pan Apolinary z Pałacu Sztuki Fryzjerskiej, i starannie golił mistrza. Ale kiedy aktor schodził ze sceny i zmywał makijaż, w jego oczach malowała się pustka. Dramatem Węgrzyna był alkohol. Zdarzało mu się pić bimber z dorożkarzami, uważano, że marnuje swój talent. Po Warszawie krążył nawet wierszyk: "Piękne oczy, buta mina. Po koniak często sięga, zamiast czcić węgrzyna". "Dlaczego pijemy? Żeby zapomnieć" - powtarzał Węgrzyn często tekst jednej ze swych ról.
Alkohol miał duży wpływ na rozpad jego drugiego małżeństwa. Nie ożenił się więcej. Grał główne role dramatyczne w Teatrze Narodowym, grywał w przedwojennych filmach. Wakacje spędzał w Willi Róż w Garbatce. Najbardziej dumny był z sukcesów syna - Mieczysław Węgrzyn również został aktorem.
Syn nie chciał rywalizować z ojcem
Węgrzyn junior grywał w teatrach łódzkich i lwowskich. "Ojciec i syn kochają się serdecznie, Mietek jeszcze jako kilkunastoletni chłopiec nie zwraca się do ojca inaczej niż, słuchaj Józek" - pisze w "Ostatniej cyganerii" przyjaciel rodziny Tadeusz Wittlin. Kiedy Mieczysław zdał egzamin aktorski, obiecał ojcu, że nie będzie występował w Warszawie. Nie chciał rywalizacji.
Wojna rozdzieliła ojca i syna. Mieczysław znalazł się w Krakowie. Ojciec bał się o siebie i o syna. Grywał w koncesjonowanych przez Niemców teatrzykach, na scenie jednego z nich obchodził nawet swój jubileusz. W kwietniu 1942 roku Mieczysława aresztowało gestapo. Trafił do Auschwitz, rozstrzelano go przed blokiem 11 kilka tygodni później. Wraz z jego śmiercią dla Józefa Węgrzyna skończył się świat, do alkoholizmu doszła choroba psychiczna. Swoją ostatnią rolę zagrał tuż po wojnie, ostatnie lata życia spędził w szpitalu psychiatrycznym w Kościanie. Zmarł w zapomnieniu w 1952 roku.
Józef Węgrzyn - personalia:
Urodzony: 13 marca 1884 roku w Warszawie. Kariera: Aktor teatralny i filmowy, debiutował w 1904 roku we Lwowie, partnerował Poli Negri w czterech filmach. Jest uważany za jednego z najwybitniejszych polskich aktorów. Prywatnie: Był dwukrotnie żonaty, miał dwójkę dzieci: syna Mieczysława i córkę Zofie. Zmarł: 19 kwietnia 1952 r.
