Gdzieś, kiedy, zawsze, wszędzie
Prapremiera debiutu dramatycznego Andrzeja Trzebińskiego "Aby podnieść różę" odbyła się w 1972 roku na małej scenie warszawskiego "Ateneum". Napisana została 30 lat wcześniej - w 1942 r. - przez dwudziestoletniego wówczas żołnierza AK, członka konspiracyjnej grupy literackiej "Sztuka i Naród", redaktora pisma o tej samej nazwie. W roku 1943 Trzebiński zginął w egzekucji ulicznej.
Jego utwór uzyskał wysoką ocenę krytyki teatralnej i literackiej, a tragicznie poległy dramatopisarz sławę najbardziej utalentowanego i oryginalnego obok Baczyńskiego prozatora i poety pokolenia "Kolumbów". W 1975 r. sztukę "Aby podnieść różę", której akcja rozgrywa się w kosmopolitycznym hotelu "Maroko" - gdzieś, kiedyś, zawsze, wszędzie - wyreżyserował w Teatrze Dramatycznym w Gdyni Tadeusz Byrski, przyjaźniący się w czasie okupacji z Trzebińskim. W bieżącym sezonie wystawia ten dramat Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, również w reżyserii Byrskiego.
