Warszawskie Spotkania Teatralne - maraton tego co najlepsze
- Chciałbym namówić widzów do potraktowania festiwalowego programu jako sondy pozwalającej ocenić, jak wygląda polski teatr u progu drugiej dekady XXI wieku - o Warszawskich Spotkanich Teatralnych mówi Maciej Nowak, dyrektor Instytutu Teatralnego.
Przed nami święto teatru, przegląd spektakli ważnych, intrygujących, dających do myślenia, szeroko dyskutowanych. Teatr polski w pigułce. W sobotę 24 marca zaczynają się Warszawskie Spotkania Teatralne.
Zainteresowanie festiwalem jest ogromne. Już w pierwszym dniu sprzedaży biletów zabrakło miejsc na te najbardziej gorące tytuły jak np. na "Tęczową Trybunę 2012" - wrocławski spektakl Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego. Nie łatwo było o bilet również na "Utwór o matce i ojczyźnie" w reżyserii Jana Klaty (spektakl Teatru Polskiego z Wrocławia), "Pana Tadeusza" w reżyserii Mikołaja Grabowskiego z krakowskiego Starego Teatru, "III Furie" (reż. Marcin Liber) z Teatru im. Modrzejewskiej w Legnicy i wreszcie na spektakl z Teatru Polskiego w Bydgoszczy "Mickiewicz. Dziady. Performance" (reż. Paweł Wodziński), który w sobotę rozpocznie tegoroczną edycję.
Warszawskie Spotkania Teatralne to najważniejszy teatralny festiwal stolicy, którego tradycje sięgają aż 1965 roku.
To już 32 edycja festiwalu, z tego piąta przygotowana przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. W tegorocznym wyborze zespół Instytutu Teatralnego wspierała Rada Programowa, w której zasiedli m.in. Katarzyna Janowska (TVP Kultura), Joanna Krakowska (Instytut Sztuki PAN, miesięcznik "Dialog"), Jacek Sieradzki (miesięcznik "Dialog").
W tym roku po raz pierwszy obok Nurtu Głównego pojawiła się osobna sekcja - Taniec - stworzona z pomocą Instytutu Muzyki i Tańca. Po raz drugi już odbędą się Małe WST, czyli przegląd przedstawień dla dzieci.
Hasła tegorocznej edycji, m.in. "Wiadoma rzecz - stolica teatru", "Kto na ambitne sztukie ma uważanie, niech na WST walcuje" oraz materiały reklamowe imprezy odwołują się do twórczości Wiecha. Wydarzenia festiwalowe na blogach komentować będą w tym roku m.in Sylwia Chutnik i Hanna Samson. Festiwalowi towarzyszyć będzie Światowy Kongres AICT, czyli międzynarodowego stowarzyszenia krytyków teatru. A Klubie Festiwalowym w Café Kulturalna - koncerty m.in. Ballad i Romansów, Ani Rusowicz czy zespołu tres.b.
Pokazy festiwalowe odbywać się będą w teatrach: Baj, Dramatyczny, Imka, Polski, Powszechny, Studio, Żydowskim i w Instytucie Teatralnym.
Zaprasza
Maciej Nowak, dyrektor Instytutu Teatralnego
Chciałbym namówić widzów do potraktowania festiwalowego programu jako sondy pozwalającej ocenić, jak wygląda polski teatr u progu drugiej dekady XXI wieku. Niektóre wnioski narzucają się same. Niewątpliwie ważnym przełomem dla polskiego teatru była katastrofa smoleńska. Na nasze sceny wrócił duch romantyczny, mistycyzm, który tym razem przyjął formę smoleńskiej mgły. Na WST wpełznie ona za sprawą krakowskiego "Pana Tadeusza" i spektaklu z Teatru Polskiego Bydgoszczy - "Mickiewicz. Dziady. Performance". Obok reanimacji treści romantycznych widać mocną, mocniejszą niż w innych krajach europejskich, obecność kobiet jako twórców teatru. Teatr wypowiada się na aktualne tematy społeczne i polityczne.
To tylko wstępne tropy. Podczas festiwalu z pewnością znajdziecie jeszcze wiele własnych.
