Skoczów. Wielkopiątkowy Pochód z Judoszem
Wielki Piątek, współcześnie obchodzony przez chrześcijan jako dzień pamiątki śmierci Jezusa, jest dniem znaczącym dla wierzeń ludowych. Na Śląsku Cieszyńskim związane z nim były liczne zakazy i nakazy oraz zwyczaje. Skoczów jest jedyną miejscowością, w której zachował się zwyczaj wodzenia Judosza.
Judosz to słomiana, 3-metrowa, kukła ozdobiona kolorowymi wstążkami i naszyjnikiem z 30 srebrnikami. Kostium zakłada strażak. Po jego bokach znajdują się dwaj halabardnicy, którzy prowadzą go przez miasto. Pochód wyrusza spod siedziby staży pożarnej. Judoszem tylko w Za nimi podążają dzieci z kołatkami, których dźwięk ma przeganiać zło i symbolizuje trzęsienie ziemi na Golgocie, w czasie, gdy Chrystus umierał na krzyżu.
Początek wodzenia Judosza w Wielki Piątek rozpocznie się w Skoczowie w południe przy siedzibie Straży Pożarnej. Uczestnicy pochodu zmierzają na Rynek, potem ul. Bielską, Poprzeczną i Kościelną, by wrócić Cieszyńską do budynku straży. Kukła kłania się ratuszowi oraz władzom miejskim oraz miejscowej parafii. W Wielką Sobotę po przebytej trasie (początek również w południe) Judosz zostaje spalony, a wraz z nim całe zło.
W Skoczowie ciągle żywe są również inne wielkanocne zwyczaje. Obrzędowe obmywanie się w rzece w Wielki Czwartek to stary zwyczaj na Śląsku Cieszyńskim, który do dziś przetrwał w Skoczowie. W nocy z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek mieszkańcy obmywają się w płynącej przez miasto Wiśle. Dawniej istniał popularny przesąd, iż w nocy z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek dzieją się w przyrodzie cuda. Wierzono mianowicie, że na pamiątkę krwawej ofiary Zbawiciela, woda zamienia się w wino, które płynie przez kilka chwil potokami i rzekami. Wierzono też, że woda przemienia się w krew, mającą cudowne właściwości. Dlatego ludzie przychodzili o północy nad rzekę i w modlitewnym skupieniu obmywali nogi, a nawet całe ciało, by zapewnić sobie zdrowie.
