Łódź. Robert Gliński kończy 60 lat
Reżyser Robert Gliński, rektor łódzkiej szkoły filmowej, autor nagradzanych filmów "Niedzielne igraszki", "Wszystko, co najważniejsze", "Cześć, Tereska" kończy we wtorek 60 lat.
Urodził się 17 kwietnia 1952 r. w Warszawie. W roku 1979 ukończył studia na wydziale reżyserii łódzkiej filmówki.
W 1983 r. zrealizował film "Niedzielne igraszki". Był to fabularny debiut Glińskiego. Akcja "Niedzielnych igraszek" rozgrywa się w 1953 r. Reżyser ukazał w filmie dziecięce zachowania, które, jak krzywe zwierciadło, odbijają poczynania dorosłych. Dzieci demonstrują "wzorcowe" działania starszych, nie podlegają jednak niepokojom i obawom charakterystycznym dla dorosłych, brak im też dystansu do świata.
Dzieci są "gorzkim odbiciem swoich rodziców" - napisano o bohaterach "Niedzielnych igraszek" na portalu Filmpolski.pl, prowadzonym przez Państwową Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną w Łodzi.
"W niedzielny poranek 1953 r. na jednym z typowych warszawskich podwórek-studni słychać krzyk podwórkowej Głupiej: +Umarł! Umarł!... Nie żyje...+. Ludzie, którzy zebrali się wokół figurki Matki Boskiej, komentują śmierć Stalina, by po chwili rozejść się i pozostawić podwórko we władzy dzieci. Niektórzy rodzice idą do kościoła, inni na wiec zorganizowany na cześć zmarłego. O tym, co dzieje się na ulicach, świadczą dalekie odgłosy bicia kościelnych dzwonów i bliższe - dochodzące z megafonów - fragmenty pogrzebowych mów" - czytamy w opisie filmu na portalu uczelni.
"Elementy +dorosłej+ rzeczywistości nieuchronnie wdzierają się również w świat dziecięcych zabaw. Józek, wybierający się na wczasy do Rabki, udaje przed kolegami, że jedzie na +sam pogrzeb+, a na potwierdzenie swoich słów obwiesza się medalami skradzionymi ojcu" - czytamy dalej.
"Niedzielne igraszki", których premiera odbyła się dopiero kilka lat po realizacji, w 1988 r., uhonorowano wieloma nagrodami, m.in. nagrodą krytyków filmowych zrzeszonych w międzynarodowej federacji FIPRESCI na festiwalu w Mannheim i nagrodą za debiut reżyserski dla Glińskiego na festiwalu "Młodzi i Film" w Koszalinie.
Kolejnym nagradzanym tytułem w dorobku Glińskiego było "Wszystko, co najważniejsze" z 1992 r., historia miłości poety Aleksandra Wata i jego żony Oli, z Krzysztofem Globiszem i Ewą Skibińską w obsadzie. Za film przyznano m.in. Złote Lwy w Gdyni.
W 1996 r. Gliński wyreżyserował film "Matka swojej matki" z Krystyną Jandą i Marią Seweryn, a rok później "Kochaj i rób co chcesz" z Rafałem Olbrychskim i Moniką Kwiatkowską.
W 2001 r. odbyła się premiera filmu "Część, Tereska", który zdobył m.in. Złote Lwy i Nagrodę Dziennikarzy na festiwalu w Gdyni oraz Nagrodę Specjalną na festiwalu w Karlowych Warach.
"+Cześć Tereska+ to film czarno-biały, ale ze zdecydowaną przewagą czerni. Początkowo nic jednak nie zapowiada tragicznego zakończenia. 15-letnia Tereska (w jej roli Aleksandra Gietner), skromna, spokojna dziewczyna z szarego, wielkomiejskiego osiedla, nie wyróżnia się niczym szczególnym. Mieszka z rodzicami i młodszą siostrą w ciasnym mieszkanku, śpiewa w kościelnym chórze. Po podstawówce nie dostała się do liceum plastycznego, więc matka postanowiła, że córka pójdzie do szkoły krawieckiej" - opisuje fabułę łódzka szkoła filmowa.
W nowym środowisku Tereska czuje się obco, jednak szybko "uczy się życia". Jej "przewodniczką" staje się koleżanka z klasy, Renata, która uczy Tereskę, jak pić alkohol, palić papierosy i reagować na zaloty chłopców.
W kolejnych latach Gliński zrealizował filmy "Benek" (2007) i "Świnki" (2009). Ten drugi, z Filipem Garbaczem w roli głównej, opowiada o nastolatkach prostytuujących się przy granicy polsko-niemieckiej .
Od 2002 roku prof. Robert Gliński jest wykładowcą na wydziale reżyserii łódzkiej szkoły filmowej, a od początku roku akademickiego 2008/2009 pełni funkcję rektora tej uczelni.
