Płock. 80. urodziny Witolda Mierzyńskiego
- To jeden z pokolenia ludzi, którzy pokochali teatr całym sercem i przez cale życie byli mu wierni - powiedział o Witoldzie Mierzyńskim dyrektor teatru Marek Mokrawiecki. W czwartkowy wieczór na scenie kameralnej odbył się benefis nestora płockiej sceny, który obchodził 80. urodziny.
Życzenia składali jubilatowi przyjaciele i koledzy z teatru. Zaśpiewała dla niego Joanna Nycz przy akompaniamencie Stanisława Psarskiego. Było też siedem uczennic z chóru szkoły muzycznej pod kierunkiem Andrzeja Sitka. Na cześć Witolda Mierzyńskiego koledzy aktorzy odśpiewali urodzinową piosenkę, ze słowami: "rok po roku niech Ci pięknie mija".
Jubilat siedział na teatralnym tronie na tle portretu Szeli z dramatu Żeromskiego Turoń. Z tej roli jest szczególnie dumny. Otrzymał za nią nagrodę na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu. Podczas jubileuszowego wieczoru Mierzyński wspominał swoje role i teatry, w których grał, oraz spotkania m.in. z Markiem Perepeczką i Tadeuszem Łomnickim.
Opowiadał, że według teatralnego przesądu, jeśli aktor zmieniający teatr zostawiał jakąś nierozpakowaną paczkę, to znak, że wkrótce znów wyruszy dalej. Gdy przyjechał do Płocka, wszystkie bagaże zostały rozpakowane. Został w naszym mieście i związał się ze sceną teatru imienia Jerzego Szaniawskiego na kilkadziesiąt lat. Podkreślał, że najważniejsze dla aktora to być w teatrze. Film go za bardzo nie lubił. Niemniej etiuda Łukasza Krzemińskiego zatytułowana Drzewa, w której zagrał, poruszyła uczestników benefisu. Goście obejrzeli również zarejestrowane na taśmie filmowej fragmenty programów z udziałem Witolda Mierzyńskiego, m.in. piosenki Ives Montanda i bajkę Zemsta Myszą Polnego oraz fragment Tryptyku Rzymskiego Karola Wojtyły.
Uczestnicy benefisu odśpiewali bohaterowi wieczoru gromkie "sto lat", życząc, by muzy miały go zawsze w swojej opiece.
