Wrocław. Czytanie Schwaba w Polskim
23 kwietnia aktorzy Teatru Polskiego przeczytają sztukę Wernera Schwaba "Szaleństwo Troilusa i teatr Kresydy".
"[...] Jakakolwiek osobowość CAŁKOWICIE się tu zatraciła, zatraciła się, przechodząc od jednej roli do drugiej, ześliznęła się w jakąś inną, znajdującą się w znacznej odległości [...]. TEGO jednak stare gówniane wyobrażenie o zmianie ról nijak nie potrafi ujawnić, bo w przypadku żadnej postaci nie da się założyć, że istniał tam jakiś oryginalnie indywidualny rzecznik. Rzeczywista rzeczywistość to w końcu takie samo wielkie gówno jak rzeczywistość teatralna. Nie ma nic PRÓCZ TEGO, CO SIĘ PRZEŻYWA".
Akcja tragedii "Troilus i Kresyda" osadzona jest w realiach wojny trojańskiej. Grecy po siedmiu latach oblężenia Troi próbują obudzić w sobie zagubionego ducha walki. Ulisses z Nestorem nakłaniają Achillesa do działania, tymczasem książę Troilus (syn króla Priama, brat Parysa) dzięki wstawiennictwu Pandarusa uwodzi piękną Kresydę (córkę kapłana trojańskiego Kalchasa). Kochankowie spędzają ze sobą jednak tylko jedną noc, bo Kresyda zostaje oddana do greckiej niewoli podczas wymiany jeńców wojennych. Troilus zakrada się do obozu wroga i nabiera podejrzeń co do wierności swojej kochanki. Sztuka kończy się słynnym pojedynkiem między Achillesem i Hektorem.
Sztuka Shakespeare'a staje się pożywką dla dramatu Schwaba, który wyzyskuje tematykę nudy i moralnej/cielesnej zgnilizny, panoszącej się w obozach wrogów. Jego strategia polega na uruchomieniu tekstu dramatu Shakespeare'a w obrębie konwencji próby teatralnej. Na styku archaicznego języka Szekspirowskiej tragedii (w polskim tłumaczeniu Leona Ulricha) i obrazoburczego języka samego Schwaba negocjowane są klasyczne zasady konstruowania akcji dramatycznej (psychologia postaci, logika przyczynowo-skutkowa). Tekst Szaleństwa Troilusa i teatru Kresydy rzuca więc wyzwanie zmierzenia się z krytyką teatru opartego na spójności postaci i wydarzeń. Wątpliwość wzbudza jednak deklaratywny charakter tej krytyki (deklaratywnej także dlatego że wypowiadanej wprost przez postacie). Ma się wrażenie, że autor generuje sytuację, którą nazwałbym skonwencjonalizowanym buntem. Warto przyjrzeć się tej formule i sprawdzić, czy jest skuteczna.
***
Tomasz Węgorzewski - ur. 1984, studiował etnologię i wiedzę o teatrze na Uniwersytecie Jagiellońskim, obecnie student reżyserii krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Reżyser Poszerzenia pola walki wg prozy Michela Houellebecqa w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, Projektu Kaliban wg Morza i zwierciadła Wystana Hugh Audena w ramach festiwalu "Walka Czarnucha z Europą" w Teatrze Dramatycznym w Warszawie i Origami na podstawie Oziminy Wacława Berenta w Teatrze Dramatycznym im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu (Dni Dramaturgii). Asystował m.in. Michałowi Borczuchowi w Starym Teatrze w Krakowie.
***
23.04.2012 / godz. 19:00
Scena Kameralna
Wstęp wolny!
sztuka według "Troilusa i Kresydy" Williama Shakespeare'a w polskim tłumaczeniu Leona Ulricha
przekład - Małgorzata Sugiera i Mateusz Borowski
reżyseria - Tomasz Węgorzewski
dramaturgia - Aśka Grochulska
czytają: Halina Rasiakówna, Ewa Skibińska, Marta Zięba, Adam Cywka, Marian Czerski, Igor Kujawski, Michał Opaliński, Marcin Pempuś, Adam Szczyszczaj
