Praga. Pociąg-teatr wystawi przedstawienie o Holokauście na dworcach Europy Środkowej
Praski teatr w lipcu i sierpniu wystawi przedstawienie o Holokauście w pociągu jeżdżącym po Czechach, a także innych krajach Europy Środkowej. Scena na torach połączy m.in. niemieckie Wannsee z polskim Oświęcimiem.
Sztuka, która pojawi się w niecodziennym teatrze, to adaptacja noweli "Modlitwa za Katarzynę Horowitz" autorstwa zmarłego w ubiegłym roku czeskiego pisarza pochodzenia żydowskiego, Arnoszta Lustiga.
Przedstawienie przygotował praski teatr "Pod Palmovkou" w ramach tegorocznej edycji poświęconego kulturze żydowskiej festiwalu "9 Bram". Skład noszący nazwisko Lustiga a także ochrzczony mianem "pociągu bez powrotu" z aktorami wyruszy w trasę 13 lipca ze stacji Praga-Bubny, tej samej, z której odjeżdżały transporty czeskich Żydów do obozu koncentracyjnego w Terezinie, a także obozów zagłady.
Teatr najpierw odwiedzi 14 czeskich miast wojewódzkich, a następnie pojedzie za granicę.
- Pociąg jest symbolem transportu do Oświęcimia, symbolem zła - tłumaczył dyrektor festiwalu Pavel Chalupa. - Jego trasę przygotowaliśmy w ramach 70. rocznicy konferencji w Wannsee. To smutne obchody, ponieważ 20 stycznia 1942 roku podjęto tam decyzję w sprawie ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej - przypomniał.
Dlatego właśnie pociąg pod koniec sierpnia przejedzie trasę Wannsee-Praga-Kraków-Oświęcim. Bydlęce wagony, przypominające jak przebiegały transporty do niemieckich obozów zagłady, będą pełnić też rolę sal projekcyjnych i wystawowych.
Sama sztuka na podstawie noweli Lustiga miała premierę 13 i 14 czerwca w siedzibie teatru "Pod Palmovkou". To opowieść przedstawiająca autentyczne wydarzenia z 1943 roku we Włoszech. Przebywający tam Niemcy biorą za zakładników grupę amerykańskich Żydów. Choć negocjują z amerykańskim rządem, chcą wszystkich zabić. Sprzeciwia się temu młoda dziewczyna, tytułowa bohaterka Katarzyna Horowitz.
Zmarły w lutym 2011 roku Arnoszt Lustig w czasie drugiej wojny światowej był więziony w obozach koncentracyjnych w Terezinie, Buchenwaldzie i Auschwitz. Mówił, że uratował się cudem, gdyż uznano go za zdolnego do pracy, podczas gdy jego ojciec "od razu został wysłany do komory gazowej".
W 1945 roku udało mu się zbiec z transportu do obozu w Dachau. Ukrył się w Pradze, gdzie wziął udział w powstaniu antyniemieckim.
Napisał kilkadziesiąt powieści, opowiadań i esejów; większość z nich dotyczy Holokaustu i przeżyć z obozów koncentracyjnych. Do najbardziej znanych należą "Modlitwa za Katarzynę Horowitz", "Dita Saxova" oraz "Diamenty nocy".
