Komedia muzyczna Goldoniego na zakończenie sezonu w teatrze
Ostatnio w tym sezonie, piątą premierę, wystawi w sobotę 6 bm. radomski Teatr Powszechny. Tradycyjnie już roczną działalność zamyka pozycja lekka i dowcipna. Tym razem dyrekcja teatru sięgnęła do trochę plebejskiej, choć zadziornej i satyrycznej twórczości XVIII-wiecznego dramaturga, Carlo Goldoniego.
W "Małym słowniku pisarzy świata" czytamy o tym autorze: "Goldoni jest pisarzem trudnym do oceny. Posiada zaraźliwe poczucie humoru, dające scenom życie, ale dość płytką obserwację. Wyczuwa siłę nowych myśli filozoficznych, przemieniających Europę lecz jego moralizatorstwa są błahe, a rozwiązania problemów przez niego stawianych - niekiedy absurdalne. Jednocześnie zaś chyba żaden dramatopisarz nie wykazał płodniejszej pomysłowości, żaden nie wzbogacił w takim stopniu teatru w sceny prawdziwie komiczne, żaden nie dał urozmaiconej i z takim życiem nakreślonej panoramy wieku".
Twórczość Goldoniego wywodzi się z włoskiej komedii dell'arte (w dosłownym tłumaczeniu komedia zawodowa w odróżnieniu od panującego wówczas dyletantyzmu), której charakterystyczną cechą był scenariusz oparty na kilku rolach. Goldoni jednak zreformował w pewnym stopniu ten typ komedii m.in. zniósł improwizację i uporządkował dialog, będący prototypem współczesnego dramatu.
"Sługa dwóch panów" - jedna z 250 sztuk włoskiego dramaturga, którą wystawia radomski teatr, ma niezwykle oryginalny rodowód. Tekst Goldoniego posłużył Pawłowi Adamskiemu do opracowania adaptacji, której istotą są jak gdyby trzy warstwy. Początek stanowi próba generalna, potem spektakl "narasta" i trzecią warstwą są współczesne piosenki, do których teksty napisał również Paweł Adamski.
Odtwórcą tytułowej roli, niezwykle zresztą trudnej, jest Andrzej Bieniasz. Występują też m.in.: Warszosław Kmita, Jerzy Wasiuczyński, Piotr Bąk, Grażyna Kłodnicka, Anna Banaśkiewicz, Jan Kulik, Leszek Jancewicz. Reżyseria - Wiesław Rudzki, muzyka - Jacek Szczygieł.
Pierwsze, przedpremierowe spektakle podobały się widzom, o czym świadczyły długie owacje Fakt ten jest chyba wystarczającą reklamą sztuki, która będzie grana na Dużej Scenie do urlopowej przerwy.
