Skąd bierze się zło?
- Teatr cały czas szuka tematów bliskich rzeczywistości. Przeszła już fala zachodniego brutalizmu, teraz ze Wschodu naciąga druga fala, ale w odróżnieniu od poprzedniej naturalna, prawdziwa - mówi reżyser GRZEGORZ WIŚNIEWSKI, przygotowujący "Plastelinę" Wasilija Sigariewa w Teatrze Polskim w Bydgoszczy.
O przygotowywanym w Teatrze Polskim spektaklu Wasilija Sigariewa "Plastelina" rozmawiamy z jego reżyserem, Grzegorzem Wiśniewskim [na zdjęciu]:
Jakie problemy poruszane są w spektaklu?
- "Plastelina" jest współczesnym tekstem młodego, rosyjskiego dramaturga. Opowiada o bolesnym wchodzeniu w dojrzałość ludzi wrażliwych i delikatnych. Społeczeństwo takie osoby próbuje podporządkować swoim prawom, próbuje uformować na swój obraz i podobieństwo. Jeśli się nie uda, tresowana postać zepchnięta zostaje na margines, zostaje odseparowana od reszty. Ten schemat zachowań obserwujemy na przykładzie historii głównego bohatera sztuki: Maksa (Piotr Ligienza), dookoła którego pojawia się wiele znaczących dla przebiegu akcji postaci. Opisywana historia dzieje się gdzieś na głębokiej, rosyjskiej prowincji, ale nie jest to tylko opowieść o Rosji. Jak wspomniałem wyżej sztuka obnaża mechanizmy wywierania nacisku na jednostkę, które możemy spotkać pod każdą szerokością geograficzną.
Dlaczego właśnie Sigariew? Nie za dużo na polskich scenach wschodnich klimatów?
- Teatr cały czas szuka tematów bliskich rzeczywistości. Przeszła już fala zachodniego brutalizmu, teraz ze Wschodu naciąga druga fala, ale w odróżnieniu od poprzedniej naturalna, prawdziwa. Wydaje mi się, że rosyjscy twórcy potrafią w sposób szczery przedstwić rzeczywistość.
Czym szczególnym zainteresował Pana ten dramat?
- Przy wyborze tekstu najczęściej kieruję się intuicją. Są kryteria, które wystawiane przeze mnie dzieło powinno spełniać: wiarygodność wykreowanego świata i poczucie humoru, które wprowadza odautorski dystans. "Plastelina" spełniła te kryteria. Tekst jest nafaszerowany mocnymi, brutalnymi sytuacjami, ale nie jest to przedmiotem mojego zainteresowania. O wiele bardziej interesuje mnie psychologia mechanizmów społecznych, poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: Skąd bierze się zło?.
