Artykuły

- Prospero to piękna, tajemnicza postać. Realizuję jedno z moich największych aktorskich marzeń. "Burza" jest szczególnym momentem w moim życiu z innego jeszcze powodu. To pierwszą moja premiera w Warszawie po zakończeniu pracy w Comédie-Française - mówi Andrzej Seweryn przed premierą w Teatrze Polskim.

Teatr Polski przygotowuje się do Roku Jubileuszowego. W 2013 r. skończy 100 lat. Sobotnia premiera "Burzy" Szekspira w reżyserii Dana Jemmetta to z kolei pierwszy spektakl w Polskim po siedmiomiesięcznym remoncie sceny i widowni.

**

Rozmowa z Andrzejem Sewerynem, dyrektorem Teatru Polskiego

Dorota Wyżyńska: Już po raz drugi zaprasza pan do pracy nad Szekspirem brytyjskiego reżysera Dana Jemmetta.

Andrzej Seweryn: Mam do niego zaufanie. Oglądałem jego spektakle we Francji. "Wieczór trzech króli", który przygotował w Teatrze Polskim dwa lata temu, był bardzo dobrze przyjęty przez polską publiczność. Jego lektura "Burzy" jest jasna, czytelna, zdecydowana. Jako aktor, partner reżysera, towarzyszę mu wiernie od początku.

Jest to "Burza" jakiej sobie nie wyobrażałem. Cieszę się, że to właśnie Brytyjczyk, szczęśliwy reżyser, który kocha teatr, pracuje z nami nad tym bardzo trudnym szekspirowskim tekstem. To zastrzyk teatru, jakiego nie znamy. Dan wyrasta z tradycji, od której przez wiele lat uciekał, wydawała mu się rutyną teatru angielskiego. Wyobrażając sobie, że będzie pracował kiedyś nad tekstami Szekspira, łapał się za głowę. Uważał wtedy, że poważny teatr to dramat niemiecki, to Bertolt Brecht, to Heiner Müller. Obecnie Dan jest reżyserem podziwiającym Szekspira i głęboko go odczytującym.

A jak pracuje z aktorami?

- Fantastycznie... Szanuje aktora, jego wrażliwość. Jest wymagający i precyzyjny. Dan nie pracuje przy stoliku. Od razu weszliśmy na scenę, w przestrzeń, w której rozgrywa się akcja. Próbowaliśmy częściowo w kostiumach. Kiedy próbujemy z Danem dużo słuchamy muzyki. To pomaga. Odwołuje się do angielskiego humoru, np. do filmów Monty Pythona.

Na co zwracał uwagę podczas prób?

- Na tajemnice tekstu, jego wieloznaczność i niekonsekwencje. Dziś widzę w tym utworze znacznie więcej. Epilog, słynny monolog Prospera, który staje przed nami jako postać, ale też jako aktor i autor, jest niezwykłym tekstem, który można interpretować na tysiące sposobów. Ten, który wyzwala, też jest niewolnikiem. "Dziś w waszych rękach moje życie, albo mnie tutaj uwięzicie, albo do Neapolu płynę."; "By wasze zbrodnie były wymazane, niech z waszej łaski dziś wolnym się stanę." - mówi autor? Postać?

Kim jest Prospero na pana drodze teatralnej? Każdy aktor marzy o tej roli?

- Nie chciałbym narzucać kolegom ich marzeń. Praca nad Szekspirem zawsze jest świętem. Prospero to piękna, tajemnicza postać. Resztę powiem już w teatrze. Ze sceny. Realizuję jedno z moich największych marzeń.

"Burza" jest szczególnym momentem w moim życiu z innego jeszcze powodu. To pierwszą moja premiera w Warszawie po zakończeniu pracy w Comédie-Française. Ostatnie przedstawienie w Paryżu, "Szkołę żon" Moliera, zagrałem kilkanaście dni temu. Po 20 latach przestaję być członkiem zespołu. Wszystko wskazuje jednak na to, ze zostanę Societaire Honoraire (socjeteriuszem honorowym), co umożliwi mi w przyszłości granie na scenie Comédie-Française.

"Burza" to premiera, która otwiera dużą scenę Teatru Polskiego po 7 miesięcznym remoncie. Co się udało? Co się zmieni?

- Udało się wyremontować dużą scenę, widownię, ściany, podłogę, urządzenia przeciwpożarowe. Zmienił się kolor foteli, akustyka jest jeszcze lepsza.

Niestety, kilkumiesięczny remont miał też swoje minusy. Eksploatowanie naszych przedstawień było zakłócone.

Zapraszamy więc gorąco widzów do nowej Sali, zaczynamy funkcjonować normalnie. Na specjalnej konferencji prasowej w grudniu opowiem szczegółowo o naszych planach na rok jubileuszowy, o związanych z tym problemach finansowych i o próbach ich rozwiązania.

A co już dziś możemy zdradzić? Jak Teatr Polski uczci swoje 100 lecie?

- W roku jubileuszowym grane będą tylko polskie teksty. Zaczynamy od "Irydiona" Zygmunta Krasińskiego. Mam zaszczyt reżyserować ten dramat, 100 lat po Arnoldzie Szyfmanie, twórcy i dyrektorze Teatru Polskiego. Premiera 29 stycznia.

Pracujemy nad tym tekstem z entuzjazmem. Tytułową rolą zagra Krzysztof Kwiatkowski. W "Irydionie" Krasiński, chrześcijanin, stawia ważne pytanie, które zadajemy sobie do dziś, pytanie o sens zemsty.

Drugą jubileuszową premierą będzie "Zemsta" Fredry, którą wyreżyseruje Krzysztof Jasiński, a zagrają m.in. Daniel Olbrychski, Joanna Trzepiecińska, Jarosław Gajewski, Lidia Sadowa, Paweł Krucz i ja. Premiera odbędzie się 9 marca.

Potem Janusz Wiśniewski zrobi adaptację "Quo vadis" Sienkiewicza, a w czerwcu światowa prapremiera najnowszej sztuki Sławomira Mrożka, do której muzykę napisze Zbigniew Preisner, reżyseruje Jarosław Gajewski. Lena Frankiewicz przygotowuje zaś spektakl oparty na książce "Listy na wyczerpanym papierze" o Agnieszce Osieckiej i Jeremim Przyborze.

Czego możemy życzyć Teatrowi Polskiemu z okazji jubileuszu?

- Pragnąłbym, abyśmy nie odwracając się od współczesnej literatury, potrafili zachęcić naszych widzów do zainteresowania się historia naszych ojców. Po to, by lepiej budować przyszłość nie tylko teatru, ale i naszego społeczeństwa. Pragnąłbym, aby Teatr Polski był miejscem debaty artystycznej i obywatelskiej.

Teatr Polski: "Burza" Szekspira, przekład Piotr Kamiński, reżyseria i opracowanie muzyczne: Dan Jemmett, scenografia: Dick Bird, kostiumy: Sylvie Martin-Hyszka, reżyseria światła: Arnaud Jung. Występują: Grazyna Barszczewska, Anna Cieślak, Ewa Makomaska, Marta Kurzak, Lidia Sadowa, Piotr Cyrwus, Jarosław Gajewski, Marcin Jędrzejewski, Szymon Kuśmider, Krystian Modzelewski, Maksymilian Rogacki i Andrzej Seweryn. Premiera w sobotę o godz. 19.