Homosanhedryn
Wczoraj w godzinach wieczornych w jednej z willi na Starym Mokotowie zebrał się Homosenhedryn. Głównym tematem obrad było zdecydowanie o losach polskiego teatru na najbliższy kwartał - pisze Mike Urbaniak na swoim blogu panodkultury.wordpress.com.
Zanim przedstawiono szczegółowe dyrektywy na przyszłość, Wielki Pederasta zdał Pederastom Pomniejszym sprawę z wykonania tak zwanego Homoplanu Pięcioletniego na lata 2007-2012. Wykonano niestety tylko 69 procent normy (w kuluarach zwracano uwagę, że to ulubiona pozycja delegatów), a to za sprawą przygotowań do Euro. Piłka nożna i stadiony, domena dyskryminowanych w Polsce heteroseksualnych mężczyzn, przejęła większość środków finansowych, które normalnie by przeznaczono na sztukę dramatyczną, a wiadomo kto nią rządzi.
Następnie poszczególne komisje przystąpiły do składania raportów okresowych. I tak przewodniczący Komisji ds. Rozbierania Aktorów złożył samokrytykę i w konsekwencji dymisję. Jego decyzja wynikła, co oczywiste, z niemożności doprowadzenia do rozebrania aktora Teatru Narodowego Grzegorza Małeckiego. Małecki już prawie ściągał gacie, ale w ostatniej chwili na próbę weszły studentki piszące pracę magisterską o Mai Kleczewskiej. Aktor myślał, że to geje i się przeląkł.
Przewodniczący Komisji ds. Homowidowni meldował niepokojącą tendencję spadkową w Nowym Teatrze. Z homoankiet (exit-gay-polls), przeprowadzonych przy wyjściu, wynika, że homoseksualiści są już znudzeni oglądaniem penisów w spektaklach Krzysztofa Warlikowskiego. A 5 procent ankietowanych zaznaczyło wręcz, że penis Piotra Polaka jest po prostu zbyt duży i wpędza ich w kompleksy. Komisja rekomenduje w związku takim obrotem spraw przystąpienie do rozebrania aktorów innych teatrów. Pierwszy ma się obnażyć Emilian Kamiński w Teatrze Kamienica.
Komisja ds. Tęczowych Recenzji potwierdziła niemal kompletne wykonanie planu usunięcia z mediów jakichkolwiek heteronormatywnych tekstów, według starogejowskiej zasady "Pedały do piór, hetero do kur!". Jednocześnie w związku z nieprzychylnymi wypowiedziami dyrektora Opery Bałtyckiej Marka Weissa o homoseksualizacji publicystyki teatralnej zdominiowanej przez miłośników tak zwanej kultury gejowskiej, powzięto decyzję o karnym przeniesieniu tej instytucji znad morza w góry.
Diamentowa Loża Homosanhedrynu, najwyższe ciało zarządcze w polskim teatrze, postanowiła finalnie zakończyć karierę Joanny Szczepkowskiej. Aktorka, której droga zawodowa była to tej pory sabotowana po cichu (akcję pod kryptonimem "Różowa Lupa" przeprowadziła tajna jednostka zwiadowczo-dywersyjna Zwinne Homosie), zdekonspirowała ostatnimi dniami sieć homoseksualnego układu, który można nawet nazwać pajęczyną w kolorze madżenty. W związku z powyższym należy doprowadzić do ostatecznego rozwiązania kwestii Szczepkowskiej poprzez nazywanie jej w ogólnopolskich mediach przyjaciółką Lecha Wałęsy i współsprawczynią Holocaustu. Należy także zablokować pisanie recenzji o wyreżyserowanym przez nią w Teatrze Studio spektaklu "Czarnobylska modliwta". Co prawda, już zdążyła go między innymi zrecenzować w "Polityce" Aneta Kyzioł, ale napisała, że "spektakl nie jest wybitny", więc wszystko w porządku. W końcu Kyzioł jest znanym pedałem.
Obrady Homosanhedrynu zakończyły się uroczystym bankietem wydanym przez homoseksualnych restauratorów (homoseksualiści lubią przebywać w swoim towarzystwie). Serwowano homosuszi i homoponcz (homoseksualiści lubią wykwintne jedzenie). Stołeczni homofloryści ukwiecili wnętrza finezyjnymi homokompozycjami z żonkili (homoseksualiści cenią gustowne otoczenie i kochają cięte kwiaty). Radosną atmosferę psuła tylko jedna paląca i nierozwiązana kwestia. Do wzięcia jest bowiem stanowisko dyrektora Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze. Homosanhedryn próbował obsadzić ten fotel, niestety żaden homoseksualista nie chciał się zgodzić, a połowa nie wiedziała nawet gdzie Jelenia Góra leży (homoseksualiści mieszkają tylko w dużych miastach). W związku z powyżyszym Homosanhedryn podjął bezprecedensową decyzję - teatrem może pokierować ktoś hetero. Ale tylko na próbę.
