Ojciec płockiego teatru
Wielu znawców tematu od lat powtarza, że bez profesora JANA SKOTNICKIEGO byłoby w Płocku teatru - to on doprowadził do tego, że teatr odrodził się w 1975 r. Został jego dyrektorem, sprawował tę funkcję przez kolejne 6 lat.
Jan Skotnicki zmarł w poniedziałek. Miał 80 lat.
W 1971 r. Jan Skotnicki - ówczesny prorektor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie - opublikował artykuł "O nowy model teatru", w którym zapraszał do dyskusji nad wypracowaniem modernistycznych form działania i organizacji teatru, uznając dotychczasowe za przestarzałe i spychane w niebyt przez radio i telewizję. Jego pomysł znalazł podatny grunt i grono zwolenników w Płocku. Odbyły się liczne spotkania, a Petrobudowa budowała wtedy dla Petrochemii Płocki Dom Kultury na Nowym Rynku 11. Wizja Skotnickiego spodobała się również członkom istniejącego już Płockiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru Płocka. W marcu 1974 r. miejscy rajcy powołali stałą scenę teatralną. Jej dyrektorem i kierownikiem artystycznym został Jan Skotnicki, pełnił tę funkcję do 1981 r. Była to reaktywacja teatru w Płocku - w czasie wojny Niemcy zburzyli teatr, który stał od pierwszych dekad XIX wieku na skarpie, i od tego czasu spektakle tułały się po Płocku.
Jan Skotnicki był laureatem Srebrnej Maski z 1985 r., nagrody przyznawanej przez PTPT najbardziej wyróżniającym się twórcom płockiej sceny teatralnej.
W wywiadzie dla Aktualności Teatru Płockiego w 2010 roku wspominał: "Troska o przyszłość tego teatru była ważniejsza od codziennych kłopotów, które były dla nas raczej siłą napędową niż obawą przed unicestwieniem idei. Wolałbym umrzeć, niż zamknąć Teatr. Płocki Teatr jest miejscem wielopokoleniowym. Za moich czasów pracowali w nim rodzice, a dziś często pracują w nim ich dzieci. Dla wielu to ich całe życie. I trudno się dziwić - Teatr to niezwykłe miejsce, tam rodzą się silne więzy emocjonalne, które powodują, że Teatr zaczyna być drugim domem. I jestem szczęśliwy, że udało mi się stworzyć dom wielopokoleniowy".
Ostatni raz profesor Skotnicki pracował w płockim teatrze w 2010 roku. Wyreżyserował wtedy "Lato w Nohant" Jarosława Iwaszkiewicza.
Zmarł 5 sierpnia pod Gdańskiem, gdzie mieszkał w ostatnich latach. Data pogrzebu jest jeszcze nieznana, ale najprawdopodobniej odbędzie się on w Warszawie, skąd profesor pochodził.
