Warszawa. Już jutro premiera "Tańca wampirów"
Krew i miłość, czosnek i gąbka do kąpieli. W Teatrze Muzycznym "Roma" w sobotę [8 października] polska prapremiera musicalu "Taniec wampirów" Romana Polańskiego.
Do małej górskiej wioski w Transylwanii przybywa nieustraszony badacz wampirów, profesor Abronsius z Kónigsbergu. Jego asystent, romantyczny Alfred, od pierwszego wejrzenia zakochuje się w Sarze, córce karczmara. Tymczasem do akcji wkracza książę von Krolock. Zaprasza piękną Sarę na bal wampirów do pobliskiego zamku. Musical "Taniec wampirów" [na zdjęciu] powstał na podstawie filmu Romana Polańskiego - komedii grozy - "Nieustraszeni pogromcy wampirów" z 1967 r. Światowa prapremiera musicalu odbyła się w 1997 roku w Wiedniu, gdzie spektakl obejrzało blisko milion widzów. Kolejne wystawienia Polański ze swoją ekipą przygotował w Stuttgarcie i Hamburgu.
Autorem libretta jest Michael Kunze - autor przekładów takich musicali jak: "Evita", "Cats" i "Phantom of the Opera". Muzykę napisał Jim Steinman, ulubiony kompozytor takich gwiazd jak Bonnie Tyler, Celine Dion czy Barbra Streisand. Wielki przebój Bonnie Tyler "Total Eclipse of the Heart" jest zresztą motywem przewodnim musicalu. "Taniec wampirów" to największe z dotychczasowych wyzwań Teatru Muzycznego "Ronią". Budżet przekroczył 3 min zł. Dyrektor Wojciech Kępczyński o tym tytule marzył od dawna. - Myślę, że po melodramatycznej "Miss Saigon", po rockandrollo-wym "Grease", po poetyckich "Kotach" przyszedł czas na komedię romantyczną. A "Taniec wampirów" to historia pewnej namiętnej miłości między dziewczyną a strasznym wampirem - opowiada.
"Taniec wampirów" ma szansę wylansować nowe, bardzo młode musicalowe gwiazdy. W roli Sary wystąpi tegoroczna maturzystka Malwina Kusior. Krolocka zagra 23-letni Łukasz Dziedzic, absolwent Studia im. Baduszkowej w Gdyni. A w roli Alfreda, którego w filmie grał sam Polański, zobaczymy 21-letniego Jakuba Molędę, studenta wokalistyki w Akademii Jazzu i Muzyki Rozrywkowej w Katowicach.
***
Zaprasza Roman Polański, opiekun artystyczny warszawskiego spektaklu: -
Kiedy wiele lat temu kręciłem film "Nieustraszeni pogromcy wampirów", nie przyszło mi do głowy, że kiedyś ten temat przeniosę do teatru. Zachęciła mnie zręczna adaptacja Michaela Kunzego. Okazało się, że jest szansa na pogłębienie psychologiczne postaci, rozbudowanie dialogów. Oczywiście miałem świadomość, że w musicalu chodzi przede wszystkim o rozrywkę i zabawę konwencją. Nie będę specjalnie oryginalny, jeśli powiem, że siła musicalu tkwi w muzyce i energii, która płynie ze sceny. Wiele zależy od zespołu i od nastroju. Zdarza się, że ten sam tytuł w większym, lepiej wyposażonym teatrze, jeśli zabraknie w nim ducha, brzmi mniej ciekawie niż na skromniejszej scenie.
"Taniec wampirów" w Hamburgu odnosi ogromny sukces. Publiczność bije brawo po każdym numerze. Kiedy jednak ostatnio oglądałem tam swój spektakl, uznałem, że pora zdjąć go z afisza. Stał się mechaniczny. Mam nadzieję, że w Polsce entuzjazm młodych wykonawców da temu tematowi pewną świeżość, której "Taniec wampirów" bardzo potrzebuje.
Cieszę się, że spektakl zaistnieje w Polsce. Tworząc Transylwanię, w której rozgrywa się akcja filmu, miałem w pamięci Polskę. Nie chodziło o Transylwanię w Rumunii. Ten fikcyjny kraj trzeba było zbudować, wyobrazić go sobie. Bo jak mówił Czechów: sztuka musi mieć korzenie. Jeśli są fikcyjne, trzeba je stworzyć. A na czym się miałem opierać, z czego czerpać? Najłatwiej mi było posłużyć się tym, co pamiętałem z Polski.
W polskiej wersji libretta jest wiele elementów naszych rodzimych skojarzeń, których nie ma ani w filmie, ani w przedstawieniach austriackim i niemieckim. Sam zachęcałem autora polskiego tłumaczenia do bawienia się formą, cytatami, szukaniem polskich odniesień. not. DOW [Dorota Wyżyńska]
