Szklana menażeria
"Szklana menażeria" była pierwszym poważnym sukcesem teatralnym Tennessee Williamsa, zapewniła mu jedną z największych pozycji wśród współczesnych dramaturgów amerykańskich. Dzięki niej zyskał przydomek amerykańskiego Czechowa, piewcy frustratów i nieudaczników. Jego późniejsze, także w pełni realistyczne dramaty pełne są nieokreślonej, gęstej tęsknoty, mrocznej tajemnicy i emocjonalnego napięcia. W opozycji do hollywoodzkiego standardu zawsze spełniającego się mitu szczęśliwego Kopciuszka pokazywał i bulwersował publiczność odkrywaniem świata marzeń nie spełnionych. Świata pełnego kompleksów, klęsk, kalectwa i nie zaspokojonych, często nie zwerbalizowanych pragnień.
Rodzina Wimgfieldów należy do wielu tysięcy rodzin emigrantów z Południa przybyłych do St. Louis i stłoczonych w wielkich czynszowych kamienicach, właściwie bez szans na lepszą przyszłość. Tom, zamiast studiować i bawić się z młodymi rówieśnikami, musi zastąpić nieobecnego ojca i pracować na utrzymanie matki i kalekiej siostry. Amanda, żyjąca przeszłością, nie rozumie potrzeb i tęsknot swych dzieci, które nieustannie zadręcza uwagami, wymówkami, histerią. Laura, wstydząca się swej ułomności, ucieka od rzeczywistości w świat szklanych zwierzątek, które nie odrzucą jej, jak ludzie, z powodu niewielkiego fizycznego defektu. Ta nieszczęśliwa trójka czeka na cud, który powinien nadejść i zmienić ich życie. W roli Laury utalentowana aktorka Małgorzata Rudzka.