"Droga odnowy" i "Czarodziejska miłość"
Autor artykułu "Droga odnowy" w Operze Poznańskiej, napisanego z racji niedawnej premiery: "Verbum Nobile", "Pieśni o ziemi" i "Czarodziejskiej miłości", poruszył temat, który musi pasjonować każdego miłośnika muzyki, opery i baletu. Wszak tyle już pisano o przeżywaniu się opery jako widowiska, o banale i sztampie przedstawień operowych i baletowych! Autor rzucił wiele trafnych spostrzeżeń i słusznych stwierdzeń odnośnie omawianej premiery... - Moim zdaniem. Jednak treść artykułu nie wypełnia ram zakreślonych w tytule. Autor nie powiedział mianowicie dlaczego balet "Czarodziejska Miłość" stał się rewelacją i czyj jest to zasługą dyrektora Górzyńskiego, że balet ten znalazł się w repertuarze Opery i, że pod jego kierownictwem wykonanie muzyki M. de Falla było tak wspaniałe. Drugą zasługą dyrektora była trafna decyzja powierzenia inscenizacji i choreografii baletu Stelli Pokrzywińskiej, primabalerinie Opery. Odkrycie tego niewątpliwie dużego talentu choreograficznego było śmiałym, ale jakże szczęśliwym posunięciem dyrektora.
Zasługa zaś Pokrzywińskiej jest, że nie poszła ona utartą ścieżką ,,układów tanecznych", lecz stworzyła na wskroś nowoczesnymi środkami zwarta, logiczną w koncepcji, a przejrzystą w inscenizacji, idealną muzycznie, utanecznić na akcję dramatyczną.
Jeżeli się zważy, że balet "Czarodziejska miłość" nie był wystawiany w żadnym z większych teatrów baletowych i że Pokrzywińska nie mogła się oprzeć na żadnym wzorze, to ta kompozycja choreograficzna stawia ją od razu w rzędzie wybitnych choreografów. W nawiasie należy nadmienić, że przedwojenny "Balet Reprezentacyjny" wystawiał w sezonie 1938-39 "Czarodziejska Miłość", ale ujętą raczej estradowo dla po kazania kilku tańców hiszpańskich.
Dużą zasługą Zbigniewa Kaji jest, że w ramach gotowej już koncepcji reżyserskiej i choreograficznej, co jednoznacznie wynika z programowej wypowiedzi samego scenografa, stworzył - ciekawe i barwne, harmonizujące z akcją dramatyczną i ruchem, a w stylu hiszpańskie projekty kostiumów i dekoracji. Tak więc ścisła współpraca wszystkich twórców baletu: reżysera i choreografa S. Pokrzywińskiej, scenografa Z. Kaji i kierownika muzycznego dyr. Górzyńskiego sprawiła, że powstało ciekawe, nowoczesne, stojące na wysokim poziomie artystycznym, a w wykonaniu urzekające widowisko.
Niemałą też zasługę w powodzeniu tego baletu mają odtwórcy - artyści baletu. Przede wszystkim sama Pokrzywińska w roli Candelas stworzyła pełną wyrazu i hiszpańską w stylu postać. Taniec w jej wykonaniu stał na najwyższym poziomie tego kunsztu.
Soliści i cały zespół baletowy - przyczynili się, że sceny zbiorowe wypadły wyraziście, stylowo i przekonywująco, a wystukiwanie obcasami i klaskanie brzmiało rytmicznie, co dodało niemało blasku całemu przedstawieniu.
Jeżeli wysiłki Dyrekcji Opery pójdą dalej w tym kierunku, to możemy mieć nadzieję ujrzeć nie jedno równie ciekawe widowisko.
