Artykuły

"Sarmacja" - prapre­mierowa sztuka Pawła Huelle, wyreżyserowana w Teatrze im. Osterwy przez Krzysztofa Babickiego, jest wziętym "towarem eksporto­wym" lubelskiej sceny drama­tycznej. Mamy jeszcze w pa­mięci owacje, jakimi nagro­dzono spektakl w listopadzie 2008 r. w gdańskim Teatrze Wybrzeże, gdzie komplemen­tował zespół sam premier Donald Tusk, a już i marca przed­stawienie zobaczą widzowie Teatru Polskiego w Warszawie.

Przed spektaklem zaplano­wanym na godz. 18, o godz. 16.30 spotka się z prasą i czytel­nikami autor "Sarmacji", wy­bitny pisarz Paweł Huelle. Napisał ją specjalnie dla Teatru im. Osterwy, inspirując się nawet przy tworzeniu postaci ta­lentami aktorów naszej sceny. Autor przedłożył nad propozy­cje z Gdańska prapremierę swej sztuki w mieście unii lubelskiej, gdzie staropolskie pamiątki i sarmacki duch stanowią część bogatej tradycji.

- Autor "Weisera Dawidka" napisał tragigroteskę, w której zmierzył się z typowymi wa­dami Polaków. W "Sarmacji" umieścił wszystko, co stanowi stereotyp rodaka. Przypatrzmy się więc sobie samym: leniom, opojom i warchołom - tak pisał o spektaklu po lubelskiej pre­mierze Janusz R. Kowalczyk w Rzeczypospolitej. Teraz to panopticum polskich przywar i słabości podziwiać będzie sto­łeczna publiczność w Teatrze Polskim.

I tak z Lublina do Warszawy zjadą panowie szlachta i magnaci, królewski dwór Stani­sława Augusta z nadobnym i frywolnym fraucymerem, sam marszałek sejmu i genera­łowie ościennych mocarstw, oraz cała galeria przodków na portretach trumiennych, za­wieszonych na prastarym drze­wie, które "posadziła" na sce­nie autorka scenografii i ko­stiumów Barbara Wołosiuk.

Czy wizja wciąż aktualnej sarmackości stworzona przez Pawła Huelle i wykreowana na scenie przez Krzysztofa Babickiego, której wtórują bal­lady Jacka Kaczmarskiego, za­wojuje stolicę? Przekonamy się w niedzielę.