Warszawa. Anita Burdzińska laureatką Nagrody im. Teresy Roszkowskiej
Polski Ośrodek Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI) i Fundacja im. Leona Schillera po raz piąty przyznały Nagrodę im. Teresy Roszkowskiej dla młodego scenografa.
Fundatorka tej nagrody była cenioną malarką oraz wybitnym scenografem. Projektowała dekoracje i kostiumy do przedstawień Leona Schillera, Edmunda Wiercińskiego, Aleksandra Bardiniego, Bohdana Korzeniewskiego. Teresa Roszkowska podarowała Polskiemu Ośrodkowi ITI trzy własne obrazy, tworząc fundusz nagrody, przyznawanej co dwa lata w dniu jej urodzin - 23 listopada. Regulamin pozwala nagradzać młodego scenografa, który projektuje i dekoracje, i kostiumy tak jak to robiła patronka. Dotychczasowymi laureatkami Nagrody im. Teresy Roszkowskiej były: Agnieszka Zawadowska, Dorota Kołodyńska, Magda Maciejewska i Magda Gajewska.
Jury Nagrody im.Teresy Roszkowskiej w składzie: Elżbieta Baniewicz, Agnieszka Koecher-Hensel, Zofia de Inez, Paweł Dobrzycki, Jarosław Kilian, Henryk Izydor Rogacki i Maciej Wojtyszko po merytorycznej dyskusji postanowiło jednomyślnie przyznać Nagrodę Anicie Burdzińskiej.
Anita Burdzińska jest absolwentką Katedry Malarstwa i Scenografii warszawskiej ASP z 2003 roku. W ciągu zaledwie niepełnych trzech sezonów zaprojektowała scenografię i kostiumy do dwunastu przedstawień. Już jej debiutancka praca "Dziady" wg. A. Mickiewicza z reżyserem Gabrielem Gietzky'm w "Tryptyku romantycznym" w Teatrze Miejskim w Gdyni zwróciła uwagę niebanalnym rozwiązaniem przestrzeni. Z tym samym reżyserem opracowała "Morderstwo" Hanocha Levina i "Przytulonych" Gardella (oba spektakle we Wrocławiu). Z Pawłem Passinim przygotowała "Klątwę" Wyspiańskiego (nagrodzoną na XXIX Opolskich Konfrontacjach Teatralnych "Klasyka polska" w Opolu w 2004 roku), "Ifigenię w Aulidzie" wg Eurypidesa a z Małgorzatą Bogajewską "Sinobrodego, nadzieję kobiet" Dei Loher - wszystko w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu oraz z Passinim "Dybbuka" w Teatrze Nowym w Poznaniu. Z Małgorzatą Bogajewską przygotowała również "Tlen" Wyrypajewa w warszawskim Powszechnym, w Teatrze Jeleniogórskim zaś "Testosteron" Saramonowicza i "Czerwone nosy" Barnesa. Z przedstawionego spisu wynika, że Burdzińska pracuje z reżyserami własnego pokolenia, którzy próbują tworzyć nowy język teatru. Realizuje też bardzo różnorodny repertuar, co dla młodego scenografa jest trudne, bo wymaga poruszania się w różnych estetykach. Prace młodej artystki charakteryzują się śmiałymi rozwiązaniami przestrzennymi i kolorystycznymi, podporządkowanymi logice tekstu. Widać w nich wyraźnie myślenie teatrem, a nade wszystko jest to myślenie samodzielne i oryginalne.
Na zdjęciu: "Ifigenia w Aulidzie" w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu.
