Artykuły

W związku z rocznicą urodzin twórcy Wrocławskiego Teatru Pantomimy, 22 i 23 listopada mimowie zapraszają na podróż do źródeł - spektakle "Szatni", w których odnajdziemy fragmenty dawnych choreografii Tomaszewskiego.

Henryk Tomaszewski urodził się 20 XI 1919 r. w Poznaniu. W roku 1945 zapisał się w Krakowie do Studia Dramatycznego Iwo Galla, uczył się także tańca na prywatnych lekcjach. W latach 1946-47 współpracował z Polskim Teatrem Akademickim przygotowując scenki pantomimiczne i oprawy choreograficzne.

Od 1946 do 1947 r. uczył się i tańczył w zespole Baletów Polskich Feliksa Parnella. W 1949 r. zaangażował się do baletu Opery Wrocławskiej, do 1959 r. zatańczył 11 partii. W takich kreacjach jak Paw ("Paw i dziewczyna"), Li Szan Fu ("Czerwony mak") czy Diabeł ("Pan Twardowski") recenzenci szczególne podkreślali dramatyczny rys postaci i nowatorskie środki artystyczne. Do 1962 r. występował na scenie. Jego interpretacje Akakiusza w "Płaszczu", tytułowego Woyzecka, czy Figurki Śmierci ze "Strzelnicy" wpisały się na trwale do historii teatru.

W maju 1955 r. na Międzynarodowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie otrzymał srebrny medal za etiudę mimiczną "Wirtuoz". W 1956 r. powstało Studio, a w 1959 r. Wrocławski Teatr Pantomimy. Premiera pierwszego programu odbyła się 4 XI 1956 r.

Od początku Henryk Tomaszewski konsekwentnie budował styl wyjątkowego w światowej kulturze zjawiska - zespołowego teatru pantomimy. Odszedł od francuskiej tradycji mimu czystego, prowadził wielokierunkowe poszukiwania formalne, penetrował szerokie obszary literatury, mitów i kultury czyniąc z nich kanwę swoich spektakli, znaczącą rolę powierzał oprawie plastycznej i muzyce. W swojej wizji artystycznej, którą nazwał "teatrem kulistym" postawił człowieka i twórcze możliwości ruchu. Henryk Tomaszewski przygotował w swoim teatrze 24 realizacje, od "Odejścia Fausta" były to pełnospektaklowe widowiska. Współpracował z najwybitniejszymi polskimi scenografami (Jadwiga Przeradzka, Zofia de Ines, Kaimierz Wiśniak, Fanciszek Starowieyski, Andrzej Majewski, Władysław Wigura).

Wielokrotnie opracowywał choreografię w spektaklach dramatycznych i operowych. Od 1967 r. pracował w teatrach dramatycznych jako reżyser, nadając przedstawieniom oryginalną wartość poprzez szukanie w geście i ruchu źródeł słowa i wydobywaniu z aktorów nieoczekiwanych możliwości. W recenzjach z jego spektakli często padało określenie arcydzieło.

Jako reżyser pracował także poza granicami kraju, m. in. w Szwecji, Norwegii, RFN. Kilkakrotnie przenosił swoje inscenizacje z WTP do teatrów w Amsterdamie, Oslo, Kopenhadze. Jako choreograf i inscenizator pracował w polskich, duńskich i niemieckich teatrach operowych. Szczególnie cenił sobie dwie swoje realizacje: przygotowane z Konradem Swinarskim w mediolańskiej La Scali "Menady" Hansa Wernera Henze i "Dienstag aus Licht" Carlheinza Stockhausena w Operze w Lipsku.

Jako pierwszy w Polsce rozpoczął kształcenie mimów. Adepci po ukończeniu Studium przy WTP uzyskiwali status profesjonalnego aktora-mima.

Tomaszewski był także znanym kolekcjonerem. W listopadzie 1994 r. otwarto w Karpaczu Miejskie Muzeum Zabawek ze zbiorów Henryka Tomaszewskiego prezentujące kolekcję gromadzoną od 1967 r., a obejmującą zabawki pochodzące od XVII do XX w.

Henryk Tomaszewski zmarł 23 IX 2001 r. w Kowarach, pochowany został na zabytkowym cmentarzu przy świątyni Wang w Karpaczu.

Spektakl "Szatnia", który powstała z okazji 55-lecia istnienia Wrocławskiego Teatru Pantomimy, składa się z fragmentów dawnych choreografii ze spektakli Henryka Tomaszewskiego. Jest to niebywała i jedyna taka okazja, aby zobaczyć twórczość wielkiego polskiego Mima "na żywo", a nie tylko ze zdjęć, czy fragmentów kronik filmowych.

Zapraszamy 22 i 23 listopada o godz. 19.00 - Duża Scena Teatru Polskiego.

Rezerwacje biletów: 71/337 21 03.