Artykuły

W 23. Subiektywnym spisie aktorów teatralnych Jacka Sieradzkiego.

Być może konfabuluję całkiem bezpodstawnie, podejrzewając, że kretyńska akcja krakowskich świętoszków, protestujących przeciw jej roli w "Do Damaszku" i krzyczących, że rola Świętej Faustyny do czegoś zobowiązuje, miała tu jakiś wpływ. Tak czy owak nie pamiętam jej od dawna w tak zawziętej, złośliwej pasji, z jaką w "Nie-Boskiej komedii" kreśli postać Barbary Niechcic, pańci z manierami arystokratki kolekcjonującej rodowe srebra i z duszą egoistycznej, pazernej mieszczki. Nieprawdopodobnie śmiały gest Demirskiego i Strzępki wkładających do spektaklu (pomyślanego jako "Nie Boska" plus dwieście następnych lat) właśnie tę kompletnie nieoczekiwaną tu bohaterkę powieści Dąbrowskiej, okazał się celny w znacznej mierze właśnie dzięki jej pewności aktorskiej kreski, dzięki celności i jadowitości portretu. Może ta brawurowa szarża pozwoli lepiej ją zagospodarowywać na macierzystej scenie Starego, bo nie grała tu ostatnimi czasy zbyt wiele.