Artykuły

>>> Scena Świderskiego, René i Kosińskiego (Jana) przez całe lata jest właśnie znana z mądrego rozglądania się za repertuarem, i forsowania wybitnych pozy­cji przede wszystkim współcze­snego repertuaru dramaturgii światowej. Teatr poetyckiego skrótu, umowności, szerokiej problematyki moralnej i intelektual­nej, nie należy, być może, do najłatwiejszych, ale też i progra­mowo nastawia się na widza przede wszystkim już doświad­czonego. Brecht i Ionesco, Mro­żek i Dürrenmatt, Kruczkowski i Miller, , oto niektóre z nazwisk autorskich.

Jeśli już mowa o Arturze Mil­lerze, to wspomnijmy, że idą właśnie próby jego głośnej sztuki "Po upadku" osnutej na tle życia żony Millera, która przed dwoma laty popełniła samobójstwo - Marylin Monroe. To interesujące dzieło dramatyczne wywołało niemało wrzawy w świecie i przebiegło już przez wiele scen.

W Warszawie - bardzo cieka­we! - główną rolę powierzono Elżbiecie Czyżewskiej. Utalen­towanej, 26-letniej aktorce, zna­nej powszechnie w Polsce z fil­mu. Jest ona od 4 lat w zespole Dramatycznego. W Katowicach znacie ją zresztą także ze sceny, gdyż przed dwoma bodaj laty dostała nagrodę za kreację roli Soni w "Płatonowie" Czechowa, na waszym głośnym już Festiwalu Sztuk Rosyjskich i Radzieckich. Czyżewska pokazywała się do­tychczas w rolach raczej charakterystycznych albo lirycznych, że tak powiem, amantek, teraz sprawdzi się w pełnokrwistym, dramatycznym działaniu. Wcze­śniej jednak można ją zobaczyć w sympatycznym przedstawieniu "Don Juana", gdzie w wianku innych piękności warszawskich oblega Andrzeja Łapickiego, któ­ry wiedzie właśnie tytułową rolę w tym spektaklu.