PWST: Prawdy powietrzne - póki jest czyste, wszystko się rozwija
Wczoraj odbyła się uroczysta inauguracja 37. roku akademickiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Miejscem tej uroczystości stał się Teatr Kameralny. Początkiem jej - hymn narodowy. Jej Magnificencja Rektor PWST prof. Danuta Michałowska - znakomita polska artystka, doświadczony pedagog - mówiła o wielu problemach uczelni. Do spraw głównych należy niezwykle ciężka sytuacja lokalowa PWST. Jednakże podjęta w tym względzie decyzje pozwolą - niestety dopiero w odległej przyszłości - skupić agendy uczelni przy ul. Straszewskiego i Warszawskiej. W sposób budzący prawdziwy szacunek prof. Michałowska wypowiedziała się również za usamodzielnieniem wydziałów wrocławskich krakowskiej PWST. Powołując się na myśl wielkiego poety Norwida, rektor powiedziała kilka słów o powołaniu artystycznym i odpowiedzialności aktora za kształt teatru narodowego, odpowiedzialności za słowo polskie, za współbrzmienie działań artystycznych z odczuciami społeczeństwa, jego potrzebami i oczekiwaniami. Rektor wezwała młodzież uczelni do dbałości o jej dobre imię, zapowiedziała też realizację propozycji programowych - statutu i regulaminu PWST - które wkrótce już zyskają swój kształt ostateczny zgodnie z prawem obowiązującym polskie wyższe szkolnictwo artystyczne.
PWST w Krakowie łączy się w naszej tradycji z nazwiskami najwspanialszymi najważniejszych aktorów i reżyserów teatralnych. Teatr od wieków stanowił o odrębności naszej ojczystej sztuki, również łączył Polaków w walce o zachowanie godności narodowej, w walce o postęp społeczny, który w Polsce Ludowej stanowi fundament ustrojowy.
Po odczytaniu nazwisk absolwentów PWST, którzy zdobyli dyplom ze stopniem bardzo dobrym - prorektor Jerzy Radziwiłowicz przeprowadził akt uroczystego ślubowania studentów I roku, których immatrykulowano przez stwierdzenie tego wręczeniem indeksu i gratulacjami.
Szczęśliwie również tę część inauguracji PWST zakończono starodawnym hymnem polskim, tak istotnie związanym z Krakowem - pieśnią "Gaude Mater Polonia".
Wykład inauguracyjny wygłosił doc. dr hab. Władysław Stróżowski - poświęcił go człowiekowi w "Vade-mecum" Cypriana Kamila Norwida. Szkoła artystyczna o takich tradycjach jak Krakowska PWST, musiała wprowadzić to najlepsze z najlepszych uzupełnień uroczystości. Stało się nim przedstawienie fragmentów "Quidama" C. K. Norwida - spektakl Teatru Starego reżyserii Tadeusza Jurasza. Udział w pięknej części artystycznej wzięły absolwentki i obecne wykładowczynie szkoły Teresa Budzisz-Krzyżanowska, Ewa Lassek, Izabella Olszewska, Anna Polony i Monika Rasiewicz. Zespolenie działań oficjalnych inauguracji w szkole teatralnej Krakowa z działaniem artystycznym, z żywą sceną, z próbą uogólnienia teoretycznego stanowiło samo w sobie naukę głęboką dla studentów, którzy podjęli jakże trudną i odpowiedzialną pracę nad ukształtowaniem własnych umiejętności . "Prawdy powietrzne - Póki jest czyste, wszystko się rozwija" - powiedział Norwid i te słowa wydrukowano w osobnym zaproszeniu na inaugurację. O prawdę artystyczną swego czasu aktorzy muszą na nowo i na nowo podejmować walkę. W uroczystościach udział wzięli: sekretarz KK PZPR Jan Czepiel, wiceprezydent m. Krakowa Barbara Guzik. Obecni byli przedstawiciele placówek dyplomatycznych w Krakowie, wśród nich konsul Konsulatu Generalnego ZSRR w Krakowie, Enn J. Limets.
