Artykuły

"Bal z Szekspirem" w reż. Gabriela Gietzky'ego w poznańskim Teatrze Muzycznym. Pisze Andrzej Chylewski w Głosie Wielkopolskim.

Dużą niespodzianką dla stałych bywalców poznańskiego Teatru Muzycznego okazuje się najnowsza premiera tej sceny, "Bal z Szekspirem". Zaskoczeniem nawet wówczas, jeśli zaliczona została do działań nie tak dawno powołanej Sceny Prezentacje.

Spektakl to antologia fragmentów tekstów komedii i dramatów Williama Shakespeare'a wzbogacona piosenkami Macieja Małeckiego, wszystko to według scenariusza Gabriela Gietzky'ego (także reżysera) i Radosława Paczochy, kierownictwo muzyczne i aranżacje Michała Łaszewicza

Sądzę, że pomysłodawca i realizatorzy spektaklu postawili przed sobą zadanie praktycznie niewykonalne, co jednak wcale nie oznaczą że ponieśli porażkę. Pomysł przedstawienia życia, radości i trosk, tudzież poglądów szekspirowskich bohaterów zgromadzonych na jednym, ponadczasowym, wyimaginowanym balu (skądinąd bardzo mało czytelnym) zakłada dogłębną znajomość tychże postaci i fabuł u każdego spektatora Rozumiem, że Romeo, Julia, Makbet, Lady Makbet, Hamlet, Ofelia, może grabarz, i owszem, pewnie tak. Ale dalej? A przecież i fabuła spektaklu (jeśli jest!) to prezentacja raczej sentencji, refleksji, czy wspaniałych obserwacji socjologicznych mistrza Williama obecnego na scenie i troskliwie notującego spostrzeżenia. Więc może nieco bibliograficznych podpowiedzi w broszurce programowej spektaklu, parę informacji o pochodzących z różnych czasów piosenkach Małeckiego i ich wykonawcach?

Mimo wymienionych i kilku jeszcze innych wątpliwości "Bal z Szekspirem" jednak się broni. Aktualnością wykorzystanych tekstów i ich sentencyjnością. Broni się wyraźnie dostrzegalnym ogromem pracy przygotowawczej śpiewających aktorów i kilkoma ciekawymi piosenkami ("O wierzbie" - Joanna Waluszko, "O deszczu" - Adam Biernat i "O wiośnie" - Marzena Małkowicz), tudzież oryginalnymi układami choreograficznymi (Juliusz Stańda).