Łomża. Prapremiera sztuki Magdy Fertacz w Lalkach
Dobiegają końca prace nad najnowszym spektaklem Teatru Lalki i Aktora w Łomży "Paluchy i szuflady" w reż. Przemysława Jaszczaka. Prapremiera spektaklu odbędzie się w najbliższą sobotę 27 lutego, o godz. 17.
Zwykły szary świat, zwykły szary mebel. Wszystko, co jest w komodzie, czarodziejskie nie jest, nie mieszka za siedmioma górami, lasami i rzekami, ale w szufladach. Obok ciebie, może nawet w twoim mieszkaniu, albo może ty sam tam mieszkasz, ale nie powiedziałeś o tym nikomu. Paluchy i szuflady to cztery historie o zaszufladkowanych dzieciach. Każda z nich podejmuje temat braku tolerancji i akceptacji.
Śmieszny Grubasek - Historia o chłopcu, który wychowuje się w rodzinie, w której nie ma miejsca na negatywne emocje, a już zupełnie niedopuszczalny jest Smutek. Chłopiec jest grubaskiem, pociechą dla swoich rodziców, ale ofiarą prześladowań kolegów. Wtedy czuje się bardzo smutny. Ale musi ukrywać to przed rodzicami i wszystkimi innymi. I wtedy je. Karmi swój Smutek słodyczami. Pewnego dnia Smutek się buntuje.
Dziewczynka zbyt Śliczna - Historia o dziewczynce, która jest tak śliczna, że nikt nie traktuje jej poważnie. Siedzi na swoim tronie i jest przedmiotem uwielbienia. Jej jedynym przyjacielem jest Różowy Królik. Sytuacja zmienia się, kiedy ktoś obok tronu dziewczynki zostawia zgniłe serduszko.
Mały Saper - Historia chłopca, który jest na froncie. Ma swój karabin, ale jego specjalnością jest rozbrajanie bomb. A jest ich niemało w domu, w którym mieszka. Bo wojna chłopca to wojna domowa, a właściwie wojna między jego rodzicami. Mały Saper za wszelką cenę będzie się starał rozbrajać kolejne bomby-konflikty w swojej rodzinie. Aż do momentu, kiedy okaże się, że jest jedną z bomb.
Brązowa z Daleka - Historia dziewczynki, która przybyła z innego, dalekiego kraju. Ale nie dlatego, że chciała, ale dlatego, że musiała. W jej kraju nie było bezpiecznie. W nowym miejscu czuje się samotna. Co noc rozmawia z księżycem. Jej jedynym sprzymierzeńcem. Okazuje się, że dziewczynka w niczym nie różni się od innych dzieci, ma takie same potrzeby, to samo lubi, a jej dzień wygląda podobnie do dni dzieci z kraju, do którego przybyła.
Narratorzy ożywiając lalki i maski tworzą spektakl łamiący tabu i skłaniający młodego widza do refleksji.
