Nadprogram apokryficzny
Po sukcesie programów "Piaf po polsku" i "Tango" Dorota Lulka i Paweł Nowak sięgnęli po kolejne evergreeny. Ulubienica trójmiejskiej publiczności, jak bez fałszywej kokieterii może mówić o sobie aktorka Teatru Miejskiego w Gdyni, od zawsze zdradzała niemałe predylekcje do śpiewania - pisze Piotr Wyszomirski w Gazecie Świętojańskiej.
Przełomem w jej karierze śpiewającej aktorki był spektakl "Piaf" z 2005 roku, który niezmiennie figuruje w repertuarze gdyńskiej sceny i był grany z wielkim powodzeniem już ponad 150 razy. Naturalnym przedłużeniem scenicznego sukcesu była koncertowa wersja piosenek francuskiej legendy, przy której tworzeniu związała się artystycznie z pomorskim mistrzem akordeonu i bandoneonu Pawłem Nowakiem. Potem była współpraca z okazjonalnym zespołem "Tango Milonga", która zaowocowała setem z przeważającym w repertuarze Piazzolą. 13 marca 2016 roku nastąpiła premiera trzeciego programu, ponownie, jak w przypadku "Piaf po polsku", w wykonaniu tercetu Lulka-Nowak-Maciej Sadowski.
"W czasie deszczu dzieci się nudzą" wzoruje się na nadprogramach, czyli programach specjalnych Kabaretu Starszych Panów, które były kompilacją utworów z programów "regularnych". Lulka i Nowak wybrali do zestawu m.in. "Na całej połaci deszcz", "W słowach ślad tylko został", pamiętne z wykonania Kaliny Jędrusik, "Ubóstwiam drakę", "W czasie deszczu dzieci się nudzą", śpiewane m.in. przez Barbarę Krafftównę, "Szuję" (Irena Kwiatkowska) czy szlagier "Rodzina, ach, rodzina" (Andrzej Szczepkowski). Na bis obrosły współczesną, radiowo-patriotyczną legendą "Już czas na sen" ("Dobranoc...") z programu "Divertimento". Utwory były przeplatane zabawnymi wstawkami z różnych programów, oprócz muzyków w przedsięwzięciu wziął udział Piotr Michalski, użyczając swój głos w rozmowach telefonicznych i komunikatach. Dorota Lulka, jak przystało na tę okazję, przebierała się wielokrotnie, a ponadto doskonale panowała nad widownią, co czyni przy okazjach wielu.
Znacie, to posłuchajcie? Coś więcej, zdecydowanie. Paweł Nowak, odpowiedzialny za stronę muzyczną projektu, "zaszalał". Znane z wielokrotnego odtworzenia perły spółki Wasowski-Przybora zabrzmiały inaczej, bardzo inaczej. Wpływ na to miała oczywiście instrumentacja - muzycy grali na akordeonie oraz kontrabasie - ale przede wszystkim usłyszeliśmy znane utwory w nowych gatunkowo opakowaniach i aranżacjach. Najciekawsze muzycznie były: "Prysły zmysły" z wariacją a la cza cza, "Szarp pan bas" z popisem Macieja Sadowskiego i zdecydowanie najlepszy numer całości, czyli "Ubóstwiam drakę". Jeśli duch Piazzoli był w tym czasie w Ratuszu Staromiejskim w Gdańsku, to z pewnością co najmniej się uśmiechnął.
"Przeklnę cię", znany z ponadczasowego wykonania Bogdana Łazuki i Barbary Krafftówny, zabrzmiał w Gdańsku w tercecie. Nieśmiała performatyzacja była krokiem ryzykownym, podobnie jak wokalny udział muzyków, ale świadczącym o poszukiwaniach sympatycznego tria. Najnowszy program Doroty Lulki&Co to koncert+, jeszcze nie w pełni udramatyzowany spektakl muzyczny, ale krok w tym kierunku z pewnością, co niekoneicznie musi oznaczać, że niedługo bedzie musical. Przyjazne dla kultury i sztuki miejsce, jakim jest bez wątpienia Ratusz Staromiejski, zasługuje na lepsze oświetlenie, nagłośnienie i chociaż minimalne przystosowanie do teatralizacji (okotarowanie, chowany na czas występu ekran).
"W czasie deszczu dzieci się nudzą" to bardzo twórczy hołd złożony Jeremiemu Przyborze i Jerzemu Wasowskiemu, ambasadorom kultury muzycznej i literackiej. Godzinny program cechuje lekkość i elegancja. To najszlachetniejsza rozrywka, bogata w aluzje i dygresje, zapraszająca inteligentnie do zabawy i refleksji. Gdańska publiczność reagowała żywiołowo, nagradzając artystów oklaskami po każdym numerze, a na końcu wręcz wiwatowała. Rzecz w starym stylu, ale ciągle dobrze przyjmowana. Zdecydowanie warto.
