Sześć dekad Jula
Kiedyś amant, birbant, teraz starszy pan, ale wciąż przecież ci, którzy pamiętają aktora, myślą o nim per Julo albo zgoła Julek. 60-lecie pracy artystycznej obchodzi krakowski aktor JULIAN JABCZYŃSKI.
Wszak sam zawołał "O, rany Julek!", gdy po półwieczu pracy artystycznej przechodził na emeryturę, co stosowny benefis w Teatrze STU uhonorował.
Ale, że czas płynie, lat kolejnych 10 minęło, zatem do Juliana Jabczyńskiego, Wielce Szanownego Jubilata z okazji 60-lecia pracy stosowne listy napłynęły. Jeden skierował prezes ZASP Ignacy Gogolewski, by w imieniu Zarządu Głównego ZASP, wszystkich w nim zrzeszonych i swoim złożyć "najserdeczniejsze gratulacje oraz życzenia zdrowia i wszelkiej pomyślności". "Proszę przyjąć - pisał prezes Gogolewski - również wyrazy najgłębszego szacunku dla Pana osiągnięć zawodowych na scenach teatrów dramatycznych Krakowa, Opola, Gdańska. A także dla całokształtu Pańskiej działalności artystycznej".
Szczegóły tej kariery przypomniał w liście do aktora dyrektor Teatru im. J. Słowackiego Krzysztof Orzechowski, przywołując debiut w "Pannie Maliczewskiej" Zapolskiej w reżyserii Karola Frycza i przypominając role w spektaklach: Bronisława Dąbrowskiego, Władysława Krzemińskiego, Henryka Szletyńskiego, Ireny Babel, Lidii Zamkow...
Teatromani pamiętają pewnie i ostatnią rolę aktora w Starym Teatrze - w "Spaghetti i miecz" Różewicza, wystawionej przez Kazimierza Kutza. Starsi - pewnie i znakomitą kreację Kapitana w "Indyku" Mrożka, i występy w Kabarecie Jama Michalika, gdzie aktor podbijał publiczność przez lat bodaj 30.
Dziś, cóż - jubilatowi pozostały wspomnienia, i owe dowody pamięci. I choć pewnie cieszą aktora te wyrażane w imieniu instytucji, to pewnie jeszcze bardziej pamięć nieprzeliczonych rzesz teatromanów, którym aktor dostarczał radości przez lat 60. O, rany Julek, ależ ten czas leci...
