Trzebnica. Żywot św. Jadwigi w interpretacji Haliny Łabonarskiej
W najbliższą niedzielę, 23 października o godz. 16 z okazji Roku Jadwiżańskiego w sanktuarium trzebnickim w ramach Verba Sacra Modlitwy Katedr Polskich wierni będą mogli doświadczyć szczególnego przeżycia duchowo-artystycznego, słuchając fragmentów średniowiecznego "Żywota św. Jadwigi Śląskiej" w interpretacji wybitnej aktorki Haliny Łabonarskiej.
Artystce towarzyszyć będzie chór bazyliki pw. św. Jadwigi pod dyrekcją ks. Piotra Wojciechowskiego SDS. W programie znajdą się pieśni o św. Jadwidze.
Scenariusz i reżyseria programu jest dziełem Przemysława Basińskiego, twórcy Verba Sacra, sercem i umysłem oddanego tej pięknej i jakże potrzebnej sprawie.
Święta Jadwiga Śląska, żyjąca na przełomie XII i XIII wieku, to postać pełna nadzwyczajnej pokory i troskliwego pochylenia się nad ludzkimi potrzebami. Pochodziła z Bawarii z rodu Wettynów. Była żoną Henryka I Brodatego, księcia wrocławskiego. Opiekowała się ludźmi chorymi, ubogimi. Mimo iż była księżną, nie przez służących, ale osobiście przybywała do tych, którzy potrzebowali pomocy. Mówiła, że "nikt z potrzebujących ubogich nie powinien przymierać głodem w książęcym grodzie wrocławskim". I zgodnie z tą zasadą postępowała. Wraz ze swoim dworem jeździła po kraju i gdy dostrzegła ludzi chorych i biednych, zatrzymywała się i pomagała im. W swoim zamku urządziła nawet szpitalik, gdzie schronienie znaleźli chorzy, kalecy, biedni. Otworzyła też szpital w Środzie Śląskiej i w Trzebnicy.
Święta Jadwiga Śląska była osobą niezwykle nabożną, nie rozstawała się z Pismem Świętym. Całe wersety znała na pamięć. Pochodziła z rodziny religijnej (brat biskup, siostra zakonnica), gdzie wielką czcią obdarzano Matkę Bożą. I ten zwyczaj przeniosła na Śląsk. To jej zawdzięcza się ożywienie życia religijnego na Śląsku. Swoim życiem służyła przykładem dla innych. Zachowywała posty i podejmowała umartwienia jako pokutę za grzeszników. Kochała ludzi i pragnęła uchronić ich od wiecznego potępienia.
Święta Jadwiga Śląska jest patronką dnia wyboru ks. kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Tego dnia bowiem, kiedy zakończyło się konklawe i ogłaszano, że Polak został Papieżem, w bazylice w Trzebnicy, gdzie znajduje się grób świętej, odbywał się odpust. I właśnie podczas uroczystości odpustowych nadeszła ta radosna wiadomość. Ojciec Święty Jan Paweł II był przekonany o tym, że św. Jadwiga tamtego pamiętnego dnia stała się patronką wyboru pierwszego Polaka na Papieża. Rok później w liście do ks. abp. Henryka Gulbinowicza Jan Paweł II pisał m.in.: "Tak bardzo leży mi na sercu, aby usilnie prosić ją, żeby swoim wstawiennictwem pomagała mi w tej ogromnej, trudnej służbie zleconej mi przez Boga".
