Sopot. "Klara Zach. Rekonstrukcja" w Teatrze przy Stole
23 stycznia o godz. 18.30 w Dworku Sierakowskich w Sopocie odbędzie się kolejne spotkanie w ramach projektu "Teatr przy Stole/Stół przy Wybrzeżu", realizowanego przez Teatr Wybrzeże, Katedrę Dramatu, Teatru i Widowisk Uniwersytetu Gdańskiego oraz Towarzystwo Przyjaciół Sopotu.
Podczas spotkania aktorzy Teatru Wybrzeże pod opieką artystyczną Michała Kurkowskiego odczytają sztukę Zuzanny Bućko i Szymona Bogacza "Klara Zach. Rekonstrukcja". Wstęp wolny. Zapraszamy!
W czytaniu udział wezmą: Anna Kociarz, Maria Mielnikow-Krawczyk, Marzena Nieczuja Urbańska, Piotr Łukawski, Krzysztof Matuszewski, Jakub Mróz, Zbigniew Olszewski, Cezary Rybiński oraz Jarosław Tyrański. Oprawę merytoryczną wydarzenia - prelekcję wstępną i moderowanie dyskusji na temat sztuki po jej prezentacji - zapewnią studenci Teatrologii i Wiedzy o teatrze Uniwersytetu Gdańskiego.
Autorzy o dramacie*: "KLARA ZACH. REKONSTRUKCJA powstała z myśli co by było gdyby o historii Klary pamiętali wszyscy?. Co by było, gdyby domniemany gwałt sprzed niemal siedmiuset lat był historią łączącą dwa narody - Polaków oraz Węgrów - w wiecznym sporze. Czy Klara uwiodła niewinnego Kazimierza? A może to on zgwałcił jedną z dwórek swojej siostry (królowej Węgier), a wydarzenia, które po tym nastąpiły przybrały zupełnie nieoczekiwany obrót z tragicznym czy wręcz makabrycznym finałem (dwórce, przepięknej Klarze Zach, odcięto nos, wargi i palce obu rąk)? W tym wszystkim pojawia się jeszcze wątek polityczny, wątek ojca Klary, magnata Felicjana, który po (także domniemanym) zamachu na króla Węgier zostaje zamordowany wraz z całą swoją rodziną. W naszej sztuce te pytania są wciąż żywe. Fakt domniemanego romansu/gwałtu wciąż fascynuje współczesnych, którzy debatują na jej temat w telewizji, próbują zrekonstruować średniowieczną rzeczywistość czy w popularnym programie telewizyjnym ujawniają swoje potencjalne pokrewieństwo z prawdopodobnym potomkiem Klary i Kazimierza. KLARA ZACH. REKONSTRUKCJA to obraz społeczeństwa, które bardziej niż swoją rzeczywistością żyje odległymi o setki lat mitami. Społeczeństwa, dla którego ważniejsze niż tragedia bliskiej osoby jest spór o tragedię, która mogła się nigdy nie wydarzyć. Społeczeństwa, którego fundamentem jest (prawdziwa lub fałszywa) pamięć."
*Powyższy cytat pochodzi ze strony internetowej Encyklopedii Teatru Polskiego
