Dwór na Podlasiu
Inauguracja Opery i Filharmonii Podlaskiej - Europejskiego Centrum Sztuki w Białymstoku była bezsprzecznie największym wydarzeniem kulturalnym w Europie. Zarówno pod względem rozmachu materialnego - min. Bogdan Zdrojewski i ambasadorzy wielu krajów naszej części kontynentu mogli podziwiać wspaniały i kosztowny obiekt zaprojektowany przez prof. Marka Budzyńskiego (a na taką inwestycję w okresie kryzysowego spowolnienia żaden kraj się nie zdobył), jak również wizję artystyczną dyr. Roberta Skolmowskiego. Jego i Stanisława Moniuszki "Straszny dwór" był przykładem zespolenia tradycji z nowoczesnymi możliwościami technicznymi wielkiej sceny i kresowej specyfiki z mozaiką wyznań religijnych oraz wątków kulturowych. Dość powiedzieć, że bracia Stefan i Zbigniew to katolicy, a ich opiekun Maciej jest tu prawosławny. Przedstawienie zaczyna się od symbolicznej sceny rozgrywającej się w XIX w. na dworcu w "rosyjskim" Białymstoku. Także w kolejnych odsłonach historia Polski towarzyszy akcji opery, są Tatarzy na koniach, Turcy w turbanach, a w słynnej arii Stefana znakomity i piękny tenor Rafał Bartmiński przybiera na wieży zegarowej postać Kopernika z obrazu Matejki. Wreszcie w kulminacyjnym mazurze do wykonawców z Podlasia dołączają tancerze z Zespołu Pieśni i Tańca "Mazowsze", co ma znaczenie artystyczne i symboliczne. W stwierdzeniu, że w dniu premiery Białystok stał się kulturalną stolicą Europy, nie było cienia przesady.
