Witaj, Dora
Krzysztof Rekowski wystawił w Toruniu polską prapremierę dramatu Lukasa Bärfussa, którą "Theater heute" uznał za sztukę roku 2003. Bohaterka (Julia Sobiesiak) jest niepełnosprawną nastolatką, ma kochających i majętnych rodziców. Matka (Agnieszka Wawrzkiewicz), wraz z lekarzem, podejmuje decyzję o odstawieniu leków, jakimi faszerowana jest córka, bo chce poznać jej rzeczywiste reakcje. Dziewczyna od nowa poznaje świat i nawiązuje flirt z młodym mężczyzną (Tomasz Mycan). Nie rozpoznaje jego intencji, ale odkrywa swoją seksualność i staje się kobietą. Lekarz poucza Dorę, że w seksie nie powinna stawiać sobie granic, dopóki sprawia jej to przyjemność, i wręcza tabletki antykoncepcyjne. Ale okazuje się, że to nie takie proste. Dora odkrywa, że rodzice uprawiają seks w większym gronie, zachodzi też w ciążę i zostaje przekonana do aborcji. Postanawia jednak następnym razem urodzić dziecko, bo to ją łączy z mężczyzną.
Społeczeństwo jednak stawia opór. Matka, rozumiejąc, że ciężar wychowania dziecka może w znacznym stopniu spoczywać na niej, sprzeciwia się jego urodzeniu, ojciec i lekarz nie oponują. Wspólnie decydują o sterylizacji, bo tak jest łatwiej i lepiej na przyszłość. Mężczyzna, który coraz poważniej myślał o związku z Dorą, ucieka. Jej uczucia, rozwijająca się kobiecość, instynkty macierzyńskie, jakie zapewne wypełniłyby emocjonalny świat bohaterki, niezależnie od decyzji przyszłego ojca, ale i ewentualny związek młodych - zostają unicestwione. Seks, owszem, można uprawiać, ale nie uczucia, bo te zmuszają do zmian i wysiłku, a często do rewolucji. Komplikują to, co może być proste.
Matka, która miała odwagę wyrzucić otumaniające tabletki córki, nie ma sił i odwagi, by przeżyć z nią macierzyństwo i uszczęśliwić własne dziecko. Żyje w wysoko rozwiniętej cywilizacji, która nauczyła ją, by doceniać własne potrzeby. Będzie zapewne nadal szukać mocnych wrażeń, podczas gdy los proponował jej i córce coś rzeczywiście niepowtarzalnego.
