Lublin. Książka o uczestnikach Teatroterapii
Książka "Być albo nie być - Teatroterapia" opowiada o przedsięwzięciu pionierskim: udziale ludzi upośledzonych umysłowo w spektaklu Teatru im. Osterwy.
Pięknie wydana publikacja dokumentuje działalność Warsztatów Terapii Zajęciowej Teatroterapia, które przy Teatrze im. Osterwy prowadzi Maria Pietrusza-Budzyńska. W istocie stworzyła ona pierwszy w Polsce Teatr Ludzi Niepełnosprawnych, co jest fenomenem na skalę międzynarodową. Jedenastu uczestników tych zajęć wzięło udział w realizacji "Hamleta" [na zdjęciu] w reżyserii Krzysztofa Babickiego. Premiera tej sztuki odbyła się 20 listopada 2004 roku.
Dla reżysera byli oni uosobieniem innego widzenia ludzkich dramatów, dlatego na scenie pojawiali się jako milczący obserwatorzy wydarzeń. Ich występy przyjęto z uznaniem. Było to wszak przedsięwzięcie pionierskie, a związane z nim doświadczenia relacjonują w "Być albo nie być" ludzie teatru: od dyrektora, reżysera, choreografa, scenografa, aktorów - po inspicjenta i oświetleniowca. Opowiadają szczerze i z taktem, nie omijając kontrowersji. Problemy, jakie się pojawiały, dobrze wyjaśnia fragment wypowiedzi choreografa Jacka Tomasika: "najważniejsze w moim myśleniu było jednak to, że musimy zbudować ich role tylko środkami teatralnymi, i że uczestnictwo upośledzonych umysłowo ludzi w teatrze musi być Teatrem". Jak na scenie, tak w publikacji, aktorzy z WTZ nie wypowiadają się. Natomiast przedstawiają ich wszystkich razem i każdego oddzielnie fotografie Iwony Burdzanowskiej, dziennikarki "Gazety Wyborczej", towarzyszącej od lat pracy teatru i teatroterapii. Wyraziste i delikatne zarazem, takie jak trzeba - a to zrobić najtrudniej.
