Paradoks - to najlepszy czas Łaźni Nowej
Są miejsca nierozerwalnie związane ze swoimi założycielami. W świecie kultury też. Tak jest choćby z Teatrem Witkacego w Zakopanem, którego nikt sobie nie wyobraża bez Andrzeja Dziuka. Albo Wierszalina z Supraśla bez Piotra Tomaszuka. Albo... Łaźni Nowej bez Bartosza i Małgorzaty Szydłowskich. Dlatego informacja, że nowohucka scena zmieni dyrektora naczelnego zaskoczyła - pisze Łukasz Gazur w Dzienniku Polskim.
Dobrze, że oboje zostaną i wciąż czuwać będą nad kształtem artystycznym tego miejsca. Bo nie wiem, czy ktoś byłby w stanie wykrzesać z tego postindustrialnego miejsca tyle dobrej energii.
Paradoks sytuacji polega na tym, że atak ze strony radnego PiS, Adama Kality, i oskarżenia o nadużycia finansowe przyszły w najlepszym artystycznie momencie dla teatru. Ma na koncie dwa wysoko oceniane spektakle - "Wieloryb The Globe" z Krzysztofem Globiszem w reżyserii Evy Rysovej i "Wszystko o mojej matce" w reżyserii Michała Borczucha.
Do tego świetnie przyjmowane pokazy "Koncertu życzeń" z Danutą Stenką w Nowym Jorku. Wreszcie ukończony został remont budynku na os. Szkolnym. Ba, Łaźnia Nowa dostała dofinansowanie na stworzenie w sąsiednich zabudowaniach dawnej szkoły Domu Utopii - miejsca na warsztaty i rezydencje artystyczne. A produkowana przez nowohucką scenę Boska Komedia w ciągu 10 lat stała się najważniejszym polskim festiwalem teatralnym, który dla wielu polskich twórców okazał się przepustką do międzynarodowego obiegu.
Dlatego - nie rozstrzygając o zarzutach (niech zbada je prokuratura, która prowadzi śledztwo "w sprawie", a nie "przeciwko") - dołączam się do apelu środowiska kulturalnego, by prezydent Krakowa zadbał o to miejsce i ochronił jego wyjątkowy charakter. Bo przecież w ciągu kilkunastu lat ze stowarzyszenia działającego na kulturalnych obrzeżach udało się Szydłowskim stworzyć pierwszoligowy teatr.
