Łódź. W piątek po raz setny "Ich czworo" w Teatrze Jaracza
Po raz setny zaprezentowany zostanie w piątek na Scenie Kameralnej Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi spektakl "Ich czworo" Gabrieli Zapolskiej w reż. Małgorzaty Bogajewskiej. Premiera przedstawienia odbyła się w październiku 2014 roku.
Zdaniem twórców przedstawienia, mimo upływu przeszło stu lat od napisania tekstu, jest on jest wciąż aktualny i podejmuje "istotny temat kondycji współczesnej rodziny". To pełna komicznych sytuacji sztuka o typowym trójkącie miłosnym i walce o szczęście.
Dramat bohaterów polega na tym, że - mimo łączącego ich uczucia - wciąż się ranią. Pielęgnują w sobie wzajemne żale, oddalają się od siebie, są pogubieni w tej miłości, a na swój sposób wciąż o nią zabiegają. Spragnieni ciepła i zaślepieni egoizmem - uciekają każde w swój świat i nie potrafią z niego wrócić. Temu nieudolnemu wołaniu o miłość przygląda się córka. Małżonkowie zapominają o tym, co najważniejsze - o uczuciu, wzajemnym szacunku i o dziecku.
Akcja sztuki Zapolskiej rozpoczyna się w Wigilię Bożego Narodzenia, kończy pierwszego dnia kolejnego roku. Mąż i żona znudzeni sobą nawzajem, usiłują urządzić swoje życia - każde w zgodzie z własnymi oczekiwaniami. Niemym świadkiem kryzysu rodziny jest córka.
Spektakl "Ich czworo" docenili krytycy. Między innymi w sezonie 2014/2015 otrzymał dwie Złote Maski - za najlepsze przedstawienie, a Gabriela Muskała wyróżniona została za rolę Żony.
Setne przedstawienie "Ich czworo" odbędzie się w piątek 2 lutego. Kolejne dwa spektakle zaplanowano na sobotę 3 lutego i niedzielę 4 lutego.
Gabriela Zapolska (1857-1921), aktorka, dramatopisarka, powieściopisarka, publicystka, debiutowała opowiadaniem "Jeden dzień z życia Róży" w 1881 roku. Ogłaszała nowele i powieści w prasie lwowskiej, następnie warszawskiej. Jej utwory: opowiadanie "Małaszka", powieści "Kaśka Kariatyda", "Przedpiekle" stały się przedmiotem polemik, wywołały oburzenie konserwatywnej krytyki ze względu na dominujący w nich naturalizm.
W powieściach "O czym się nie mówi" i "O czym się nawet myśleć nie chce" podjęła problematykę prostytucji i chorób społecznych. Szczególne miejsce w jej dorobku zajęły satyryczne komedie obyczajowe: "Żabusia", "Moralność pani Dulskiej", "Ich czworo" i "Panna Maliczewska".
