Karol i kobiety
"Mężczyzna" Gabrieli Zapolskiej w reż. Anny Gryszkówny w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Pisze Mirosław Winiarczyk w tygodniku Idziemy.
Dzieła Gabrieli Zapolskiej, będące w pewnym sensie kroniką obyczajową polskiego ziemiaństwa i mieszczaństwa przełomu XIX i XX w., bywają dziś w kolejnych inscenizacjach z różnym skutkiem uwspółcześniane. Autorzy starają się zaznaczać ich uniwersalność. Tak właśnie stało się w spektaklu "Mężczyzna" w Teatrze Dramatycznym, wyreżyserowanym przez Annę Gryszkównę na podstawie rzadko wystawianej sztuki z 1901 r. Przedstawienie jest krótkie i dynamiczne dzięki znacznym skrótom tekstu. Pomysłowa, umowna scenografia przenosi widza do współczesnych mieszkań w apartamentowcach.
Młody mężczyzna Karol miota się na scenie między trzema kobietami: młodziutką Elką, marzącą o autentycznym związku i rodzinie, jej starsza siostrą Julka, działaczką feministyczną i socjalistyczną, oraz byłą żoną Niną. W ślad za Zapolska autorka inscenizacji rozpisała charaktery na trzy doskonale skontrastowane postacie. Natomiast Karol został tu ukazany jako męskie zło wcielone: kierują nim tylko skłonność do manipulacji i powierzchowne emocje, którym daje wyraz bez skrupułów. A przecież i on ma swoje racje w relacjach z kobietami. Ta postać chyba została przerysowana w stosunku do oryginalnego tekstu i zamiast akcji obserwujemy na scenie burzę namiętności.
