Artykuły

Reżyser i dramaturg zastąpił Macieja Podstawnego na stanowisku szefa artystycznego Teatru Dramatycznego im. Szaniawskiego.

To powrót Majewskiego do tej instytucji, wcześniej twórca wrocławskiej offowej Sceny Witkacego kierował wałbrzyskim teatrem w latach 2008-2012, gdy zdobył on pozycję jednej z najważniejszych scen dramatycznych w kraju. Potem Majewski wraz z Janem Klatą prowadził krakowski Narodowy Stary Teatr, a następnie - w duecie z Wojciechem Nowickim - łódzki Teatr Jaracza. Trudno powiedzieć, jak długo Majewski pozostanie w Wałbrzychu. Z końcem przyszłego sezonu wygasa kadencja Danuty Marosz, która od 2002 kieruje teatrem. Jeśli nie zostanie przedłużona, urząd marszałkowski prawdopodobnie ogłosi konkurs na to stanowisko. - Jeśli tak się stanie, wystartuję w nim - deklaruje Majewski.

Nowy, 55. sezon, który rozpocznie się we wrześniu, to repertuar przygotowany w duecie z Podstawnym. To zresztą od dekady dobra tradycja wałbrzyskiej sceny, która -jeśli chodzi o sposób przekazywania kluczowych stanowisk - może być przykładem w całym kraju. Pojawienie się kolejnych osób odpowiedzialnych za kształt repertuaru, mianowanych przez dyrektorkę, nie jest tu nigdy zaskoczeniem dla zespołu, a ustępujący szef artystyczny na kilka miesięcy przed nowym sezonem wdraża swojego następcę w obowiązki.

Hasłem kluczowym dla nowego sezonu będzie "7 kolorów".

Majewski: - Kiedy je wymyślałem, nie miałem przed oczami tęczy. Wręcz zależało mi, żeby oderwać się od polityki. Ale skończyło się na tęczy, co pokazuje, że dziś każdy gest jest polityczny. Jest siedem kolorów, bo przygotowujemy siedem premier. I chodziło mi o hasło, które połączy różnorodność, wolność, demokrację, a także pokojowe przekazanie władzy w teatrze, bo z Maciejem Podstawnym zrobimy przecież wspólny spektakl.

W siedmiu kolorach mieści się spektakl Kuby Skrzywanka "Duchologia polska" na motywach książki Olgi Drendy, opowieść o tym, jak przedmioty przeżyły trudny czas transformacji roku 1989; "Dzikus" Klaudii Hartung-Wójciak połączony z warsztatami dla dzieci i prezentowany w szkołach; "Instytut Goethego", czyli odpowiedź Cezarego Tomaszewskiego na twórczość niemieckiego klasyka i na pytania, czym jest dziś romantyzm, sentymentalizm, miłość, tęsknota; polska prapremiera tekstu Sibylle Berg "Po nas choćby kosmos" w reżyserii Pawła Świątka; "Baba-Dziwo" Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej w reżyserii Dominiki Knapik o autorytarnym systemie, o roli kobiety w życiu publicznym, ale też o aborcji; spektakl inspirowany "Diabłem" Andrzeja Żuławskiego (wspólne dzieło Majewskiego i Podstawnego pod roboczym tytułem "Każdy z was jest Rzeczpospolitą"; a na zakończenie "Wesele" Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Remigiusza Brzyka.