Subiektywny spis aktorów teatralnych 2018
Paweł Sanakiewicz [zwycięstwo]
Notowałem tu przed paru laty jego widowiskowego geja z "Lubiewa" w krakowskim Nowym, potem przeczytałem gdzieś, że już tego nie grają, bo pokłócił się z partnerem na tle postawy politycznej. A teraz patrzę na jego rolę w "Żydzie" Artura Pałygi (Bagatela, reż. Andrzej Błażewicz) i zastanawiam się, czy znów nie zagrały sympatie, i antypatie. W sztuce (która notabene postarzała się strasznie przez dwanaście lat od prapremiery) była postać nauczycielki polskiego, wiecznej opozycjonistki na skalę prowincjonalnej szkoły, gdzie dzieje się akcja. Przejął tę rolę i nakreślił jadowity portret ironisty-dogryzacza, co wszystkich poucza o uczciwości i przyzwoitości, sam ma na koncie chwile heroiczne, choć dawno i niewiele, dają mu one rzekomy mandat do wywyższania się, prawienia morałów i złośliwostek. Trochę za dużo jest w tym scenicznego błazeństwa: aktor robi tysięczne miny, recytuje, kpi, płacze, udaje dziecko i przesadza. Niemniej tworzy obrazek z krzywego lustra, który chętnie podesłałbym wielu bliskim pokoleniowo i życiorysowo, żeby się w nim trzeźwiąco przejrzeli, a i sobie zresztą zostawię kopię gdzieś na podorędziu.
