Tutli Putli odbija się w lustrze
O Pannie Tutli Putli w warszawskim Teatrze Studio Buffo mówią odtwórczynie roli głównej Anna Dereszowska i Joanna Liszowska.
"Zamiast płacić horrendalne sumy za prawa do wystawiania zachodnich musicali, Janusz Józefowicz sięgnął po libretto do operetki Witkacego Panna Tutli Putli (na zdjęciu scena ze spektaklu). Muzykę napisał Janusz Stokłosa, a tytułową bohaterkę na zmianę grają Anna Dereszowska i Joanna Liszowska.
Twój STYL: Kim jest Panna Tutli Putli?
Anna Dereszowska: Tajemniczą postacią. Ma wszystko, czego może pożądać kobieta: bogactwo i władzę nad mężczyznami. Ale brakuje jej uczucia, które nadałoby sens życiu. Dobrze ją rozumiem, bo to miłość jest motorem do działania Joanna Liszowska: Piękna, lecz posągowo zimna i niedostępna. Pod maską obojętności kryje cierpienie z powodu braku namiętności.
TS: Nie boicie się, że widzowie nie będą Was odróżniać?
AD: Wspólnie obmyślałyśmy zachowania bohaterki. Jestem ambitna i gdy widzę, że Joanna coś robi lepiej, staram się podciągnąć. Mój sposób na zagranie zblazowanej królewny to pokazanie jej znudzenia poprzez rozpacz. Na końcu sztuki gdy Tutli Putli dojrzewa, rozpacz ustępuje szczęśliwemu spełnieniu. Nie tylko z powodu podbitego dla niej przez kawalera królestwa, ale jego osobistych zalet.
JL: Oglądamy siebie jak w lustrze. Gdy jedna jest na scenie, druga często obserwuje ją z widowni. Dzięki temu weryfikujemy nasze pomysły. Ale inaczej wyrażamy emocje, różnimy się sposobem bycia. Więc jeśli nawet marny taki sarn makijaż i kostium, nasze interpretacje są inne. Można się było o tym przekonać
podczas premiery. Wystąpiłyśmy obie.
TS: Co Jest najtrudniejsze?
AD: Ruch, W szkole teatralnej zaledwie liznęłam podstaw tańca. Za to bardzo lubię śpiewać.
JL: U mnie jest odwrotnie. Łatwiej przychodzą mi choreograficzne układy. Kiedyś tańczyłam, więc marn w tańcu swobodę. Gorzej jest ze śpiewaniem. A gra? Panna Tutli Putli wypowiada kwestie, jak to u Witkacego, często bez znaczenia. Ale sztuczność i konwencjonaiizm zachowań bohaterki powodują, ze gdy nagle pojawia się jedno prawdziwe zdanie, brzmi ono mocno, i o taki efekt nam chodzi".
