Artykuły

"Rok z życia codziennego w Europie Środkowo-Wschodniej" w Narodowym Starym Teatrze, "Wiedźmin. Turbolechita" w Teatrze Nowym Proxima, "Kwiat paproci" w Teatrze w Krakowie im. Juliusza Słowackiego i "Dziadek do orzechów" w wykonaniu "Dziadek do orzechów".

W środku Europy

"Rok z życia codziennego w Europie Środkowo-Wschodniej" w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie to wielowątkowe przedstawienie badające społeczne emocje, zwyczaje, a przede wszystkim - obywatelskie dążenia i aspiracje, których kształt zależy również od umiejętności trafnego rozpoznania zastanej sytuacji społecznej i politycznej. Według tekstu Pawła Demirskiego przygotowuje je Monika Strzępka.

Zainspirowani opisem obyczajów za panowania Augusta III Jędrzeja Kitowicza i spektaklami powstałymi na jego kanwie, twórcy spektaklu, przyglądając się krajobrazowi społeczno-politycznemu państw postkomunistycznych po 1989 roku, zaczepnie pytają o charakter narodowej i ponadnarodowej wspólnoty w zmienionych warunkach historycznych. Będzie więc o rytuałach kościelnych, jak polska wigilia, Polakach na wakacjach, schowanych za parawanami i oddzielonych od innych ludzi, o klasie średniej, o rolach społecznych przypisanych mężczyznom i kobietom.

Ale ten spektakl to także symboliczne nowe otwarcie w Narodowym Starym Teatrze. Poprzedni sezon ta do niedawna najlepsza scena w Polsce musi zaliczyć raczej do nieudanych. Po tym, jak w konkursie na szefa instytucji z dotychczasowym dyrektorem, reżyserem Janem Klatą, wygrał Marek Mikos, protestowała znaczna część reżyserów polskich, którzy zbojkotowali teatr. Żadna z premier nie uwiodła krytyków, zaczął się problem z frekwencją, bo najnowsze produkcje nie przypadły też do gustu publiczności.

Premiera: 30 listopada, godz. 18

*

Wiedźmin-mesjasz

"Wiedźmin. Turbolechita" w Teatrze Nowym Proxima w Krakowie to spektakl na podstawie tekstu jednego z najbardziej znanych polskich pisarzy średniego pokolenia, Ziemowita Szczerka. To autor, który jest laureatem Paszportu Polityki, finalistą Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej Europy Środkowej "Angelus", autorem głośnej "Siódemki". Teraz pisarz specjalnie na zamówienie krakowskiej sceny niezależnej przygotowuje rzecz o Wiedźminie.

Według zapowiedzi "Wiedźmin. Turbolechita" to satyra na istniejącą i nieistniejącą rzeczywistość, teatralne zmierzenie się z tożsamością Polaków, skonfrontowanie ze stereotypami, schematami i kompleksami. Ten spektakl to brutalna walka z potworami - tymi, które faktycznie są, które być mogą i tymi, których tak naprawdę nie ma.

W ujęciu Szczerka tytułowy Wiedźmin jest uosobieniem wszystkiego co polskie. Ba, słowiańskie nawet. Szczerek wydaje się wymarzonym wręcz autorem do takiego zdania jako człowiek ze słabością do wszystkiego, co słowiańskie.

Ma być wyczekiwanym mesjaszem, który pozwoli wstać z kolan, wydźwignie do poziomu dumy to wszystko, co polskie i narodowe.

Jak zapowiada reżyser, Piotr Sieklucki, dyrektor Teatru Nowego Proxima, będziemy mieli do czynienia z zupełnie nowym, wykreowanym całkowicie przez Szczerka światem, który odrywa się od postaci stworzonej w książkach Sapkowskiego, a także w filmie, serialu, grze komputerowej.

Premiera: 29 grudnia, godz. 19.15

*

W poszukiwaniu nieśmiertelności

"Kwiat paproci" w Teatrze w Krakowie im. Juliusza Słowackiego to spektakl, który inspirowany twórczością Stanisława Wyspiańskiego. To klasyczna baśń dla małych i dużych, której tematem jest walka o nieśmiertelność albo - szerzej - o to, co nieosiągalne, pogoń za doścignionym marzeniem.

Maria Wojtyszko, autorka tekstu, oraz reżyser Jakub Krofta zdołali już dorobić się miana specjalistów od nowoczesnych bajek teatralnych. Na Dużej Scenie opowiedzą historię człowieka, który nieśmiertelność znalazł poprzez swoją sztukę. Ale jak zapowiadają twórcy spektaklu, nie pokażą go jako postaci spoglądającej na wszystko z wysokości pomnikowego monumentu, tylko jako... chłopca, a potem artystę niezwykle wrażliwego, niezrozumianego za życia, opuszczonego przez zbyt wcześnie zmarłą mamę.

To ma być szalona sceniczna podróż, pełna zaskakujących i atrakcyjnych trików. Nie zabraknie fajerwerków, a jednym z bohaterów będzie... słynna kurtyna Siemiradzkiego, która znajduje się w teatrze przy pi. św. Ducha. Ale poza wszystkim to przedstawienie o dążeniu do celu, nawet wbrew powszechnym, utartym schematom i poglądom. W opowieści o Wyspiańskim, jego sztuce i Krakowie przełomu XIX i XX wieku nie może zabraknąć wreszcie starcia między artystyczną bohemą a przykładnie żyjącym mieszczaństwem, pielęgnującym polskiego kołtuna.

Co ciekawe, to spektakl dla dzieci z tłumaczeniem na język ukraiński.

Premiera: 6 grudnia, godz. 18

*

W świątecznym nastroju

Do Polski powraca słynny "Dziadek do orzechów", stworzony przez choreografa Victora Smimova-Golovanova. Tym razem w Krakowie będzie można zobaczyć tuż przed Bożym Narodzeniem taneczną opowieść w przedświątecznym nastroju. Mowa o balecie "Dziadek do orzechów", skomponowany przez Piotra Czajkowskiego.

Główna bohaterka dostaje w prezencie tytułowego Dziadka do Orzechów, który w jej śnie staje się księciem z bajki, a ona jego księżniczką. Cała opowieść o tej niezwykłej miłości toczy się w rytmie słynnych fragmentów baletu: Taniec Wieszczki Cukrowej, Taniec Hiszpański, Taniec Arabski, Taniec Chiński, Tre-pak, Taniec Pasterski oraz końcowy Walc Kwiatów.

Spektakl to pokaz niezwykłych umiejętności, z jakich słyną rosyjcy tancerze. Warto także zwrócić uwagę na kunszt choreograficzny, wydobywający taneczny ruch. Do tego wręcz rozbuchana, oddziałująca na wyobraźnię scenografia, która przenosi widza w niezwykły świat sennych marzeń. Nic dziwnego, że w Polsce występy tego zespołu zobaczyło już 200 tys. widzów.

"To we mnie mieszkają wszyscy bohaterowie baletów; tojajestem Klarą, Księciem, Królem Myszy... To wszystko żyje we mnie... Być może to jest tajemnica ich ogromnego, międzynarodowego sukcesu" - powiedział kiedyś Victor Smirnov-Golovanov.

Spektakl zaprezentowany będzie w Międzynarodowym Centrum Kongresowym ICE.

Występ: 17 grudnia, godz. 19