Tango z Ewą Wycichowską
Idea porozumienia, poszukiwania sprawiła, że stworzyłam szansę młodym choreografom, aby wspólnie popracowali ze studentami ASP w Poznaniu. Inicjując takie działania, liczę na bunt młodych. Niestety, ze smutkiem zauważam, że młodzi na całym świecie nie odczuwają potrzeby buntu - mówi EWA WYCICHOWSKA w rozmowie ze Stefanem Drajewskim.
Z Ewą Wycichowską (na zdjęciu) o podróżach i życiu codziennym Polskiego Teatru Tańca rozmawia Stefan Drajewski.
"- Mijający sezon Polski Teatr Tańca spędził przede wszystkim w podróży; między Indiami, Ekwadorem a Szwecją...
- Dodałabym jeszcze Meksyk, Francję, Niemcy i Stany Zjednoczone. Konfrontowaliśmy tam naszą sztukę ze sztuką miejscową. Zarówno w Indiach jak i w Ameryce taniec traktowany jest jak świętość, jako język komunikacji. Pokazywaliśmy między innymi Tango... i okazuje się, że jest to taniec globalistyczny. Może dlatego, że w jego pulsie skrywają się uczucia. A tego oczekuje współczesny widz. Wydawało się nam, że na tango Meksykanie zareagują żywiołowo, tymczasem wszyscy byli zasłuchani, tak że - gdyby była mucha - usłyszelibyśmy ją podczas przedstawienia. I w Indiach, i w Ekwadorze, i w Meksyku taniec przyjmowany jest bardzo serio jako tekst niosący treści i emocje.
- Który spektakl najczęściej gracie za granicą?
- Tango z Lady M. Zaczęło się od Moskwy, dokąd wysłał nas Instytut Adama Mickiewicza. Ponadto prezentowaliśmy spektakl A ja tańczę oraz spektakle bardziej kameralne. Tegoroczne podróże najprawdopodobniej będą owocować. Już mamy zaproszenie na Festiwal Chopin i jego przyjaciele do Nowego Jorku. W Chicago zamierzamy pokazać Transss... Te wyjazdy pomagają nam zdobywać wiedzę na temat tego, co się dzieje w świecie.
- W kończącym się sezonie Polski Teatr Tańca wchodził w koprodukcje.
- To prawda. Pracujemy dość dużo z Marcinem Liberem i Teatrem Usta Usta. Paulina Wycichowska współpracuje z Teatrem Tańca w Giessen. Teraz przygotowujemy kolejną rzecz z Marcinem i Teatro Del Silencio. Taki znak czasu. Większość artystów szuka partnerów do realizacji bardzo synkretycznych projektów. To, że współczesny cyrk szuka kontaktu z teatrem tańca, z muzykami... to taki jest czas. Każdy z nas będąc najbardziej perfekcyjny w swojej dziedzinie, do wypowiedzi szuka partnera z innej dziedziny. Idea porozumienia, poszukiwania sprawiła, że stworzyłam szansę młodym choreografom, aby wspólnie popracowali ze studentami Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Inicjując takie działania, liczę na bunt młodych. Niestety, ze smutkiem zauważam, że młodzi na całym świecie nie odczuwają potrzeby buntu.
- Za parę dni Festiwal Teatralny Malta, gdzie Polski Teatr Tańca odrobi nieobecności w Poznaniu, a potem czekają was warsztaty tańca.
- W tym roku czeka nas Biennale Tańca Współczesnego, czyli coś więcej niż tylko warsztaty, na które tradycyjnie w sierpniu zjedzie kilka tysięcy ludzi do Poznania.
Po występach na Malcie, czekają nas prezentacje na dwóch innych festiwalach w Polsce, gdzie w plenerze pokażemy Walkę karnawału i postem".
