Artykuły

Widzowie kochali ją za rolę Balcerkowej z serialu "Alternatywy 4". Grała też m.in. w serialu "Czterdziestolatek", pojawiła się w takich filmach jak "Rejs", "Poszukiwany, poszukiwana", "Miś", "Och. Karol" i "Złoto dezerterów".

Zofia Czerwińska urodziła się 19 marca 1933 roku w Poznaniu. Tam zdała maturę, ale do Szkoły Teatralnej los rzucił ją do Krakowa. Drogę zawodową rozpoczęła w Bielsku-Białej. To tam, w latach 1957-1958, występowała na deskach Teatru Polskiego. Później widzowie mogli ją oglądać w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku i w Teatrze im. Jaracza w Olsztynie. Jej kariera aktorska wiązała się z ciągłymi przeprowadzkami. Do momentu, aż zakotwiczyła w stolicy. Przez kilkanaście lat występowała w Teatrze Syrena. Zamieszkała na warszawskim Powiślu.

W 2016 r. wspominała w wywiadzie dla "Wysokich Obcasów": "Początek miałam bardzo dobry. Zdawałam do Szkoły Teatralnej w Krakowie - to był sukces. Naśladowałam Irenę Kwiatkowską, która w pierwszym polskim powojennym kabarecie Siedem Kotów recytowała tekst Gałczyńskiego "Żona Wacia". I komisja egzaminacyjna posiusiała się ze śmiechu. Więc do szkoły teatralnej dostałam się triumfalnie. To było naprawdę wielkie osiągnięcie, którego potem już nie przeżyłam".

Z czasem teatr zostawiła dla srebrnego ekranu. Debiutowała rolą barmanki Loli w filmie "Pokolenie". Ale ogólnonarodową popularność wśród rodaków przyniosła jej rola Balcerkowej z serialu "Alternatywy 4" z 1983 r. Zagrała także m.in. w serialu Jerzego Gruzy "Czterdziestolatek" (1974), następnie "Czterdziestolatek. 20 lat później" (1993), w którym wcieliła się w rolę obrotnej kierowniczki pizzerii "Angelo". Na dużym ekranie kreowała ponadto role w komediach: "Lekarstwo na miłość" (1965), jako kelnerka w kawiarni CDT; "Rejs" (1970), jako uczestniczka rejsu; "Poszukiwany, poszukiwana" (1972), jako eksgosposia Karpielów; "Miś" (1980) w roli niedoszłej Ireny Ochódzkiej; "Och, Karol" (1985), jako matka tytułowego bohatera, czy "Złoto dezerterów" (1998) w roli garbuski w hoteliku. W telewizyjnym serialu "Świat według Kiepskich" od 2008 r. grała ekspedientkę sklepu monopolowego "U Stasia".

Polacy widzieli w niej osobę pełną optymizmu, pogodną, świetnie radzącą sobie w trudnych sytuacjach. "To, że mam poczucie humoru, nie znaczy, że w moim życiu nie było zdarzeń smutnych, tragicznych czy wręcz rozpaczliwych. To, kim człowiek jest na starość, wynika z całego życia" - mówiła w wywiadzie w październiku 2016 r.

Znajomi wspominają, że uwielbiała opowiadać dowcipy, czasem bardzo pieprzne, i miała ogromny dystans do siebie. Potrafiła z wdziękiem żartować ze... swojego nosa. "Zrobiłam drugą operację nosa, bo pierwsza była nieudana. I przyszły seriale - rola nosa zeszła na drugi plan".

Miała psa Dżeka, który w 2011 r. wraz z nią zostawił odcisk łapy w alei gwiazd w Międzyzdrojach (pojawił się w filmie "Wojna żeńsko-męska" w 2011 r.).

Jej ostatnim życzeniem było, by pochować ją w różowej urnie, bo dobrze jej w różowym. Jej przyjaciel, Mariusz Szczygieł, obiecał, że tak będzie...