Artystka w czasach zarazy
- Dziś możemy w końcu się ponudzić, zmienić dramaturgię wydarzeń w naszej codzienności, pomarzyć, spróbować stanąć na głowie lub poruszać się po mieszkaniu z zamkniętymi oczami - mówi Magdalena Chowaniec, polska choreografka i tancerka z Wiednia.
- Mój dzień w czasach zarazy... Mnóstwo przemyśleń. Mam doprawdy szczęście, bo jestem od września zatrudniona na pół etatu na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Performatywnych w Grazu i trafiłam w "10-tkę", bo otrzymuję do sierpnia stałą pensję. Niestety, większość moich przyjaciół artystów walczy obecnie o przetrwanie, po tym jak wszystkie tournee, koncerty i spektakle zostały odwołane na czas nieokreślony.
- Moj dzień zaczynam różnie, nie mam stałego harmonogramu pracy - pracuję z domu przed komputerem, czytając i pisząc, czasem w godzinach południowych, czasem wieczornych. Codziennie staram się wykonać przynajmniej 30 minut fitness, mam ulubiony kanał - popsugar fitness. Oprócz tego nie wychodzę często - raz na kilka dni na zakupy i odbywam krótkie spacery wokół pobliskiego parku, idę na rower albo pobiegać. Jeśli chodzi o moja prace z ciałem, jest ograniczona. Mam w Wiedniu 50m2 atelier, gdzie normalnie mogę się swobodnie poruszać, ale zdecydowałam się na pozostanie w domu na razie, po tym jak przed ograniczeniami byłam na paru konferencjach w Europie i ryzyko zachorowania jest wyższe.
- Ograniczenia sprawiają, że mocno zastanawiam się nad materialnym i fizycznym aspektem naszych relacji, co jest w tańcu podstawą komunikacji. Ostatnio chcąc nadal improwizować z różnymi muzykami, zaprosiłam paru z nich do spotkań na Zoom - to video program do telekonferencji. Improwizuję więc w swoim małym pokoju z kimś, kto gra w swoim mieszkaniu w Grazu, Wiedniu lub za granicą. Tak próbujemy utrzymać przy życiu praktyczny aspekt naszej pracy, by się totalnie nie zdigitalizować. Zoom funkcjonuje świetnie i jest obecnie używany przez moich przyjaciół do prowadzenia różnorodnych warsztatów, organizowania domowych mini festiwali, muzycznych imprez itd. Ja używam go do improwizacji, w których badam relację miedzy dźwiękiem a ruchem, które w obecnych warunkach zostają kompletnie przekształcone.
- W tych trudnych czasach możemy w końcu dostrzec, jak ważną w naszym życiu jest praktyka i z jakich praktyk składa się nasze życie. Dzisiaj, kiedy nie jesteśmy w stanie kontynuować naszego utartego rytmu, jest to doskonały moment na podjęcie ryzyka - wypróbowanie nowych technik, ćwiczeń i kultywowanie świeżych przyzwyczajeń. Po tym kryzysie nic nie będzie takie samo i to również bardzo od nas zależy, w jakim kierunku pójdziemy. Dziś możemy w końcu się ponudzić, zmienić dramaturgię wydarzeń w naszej codzienności, pomarzyć, spróbować stanąć na głowie lub poruszać się po mieszkaniu z zamkniętymi oczami.
- W tym kryzysie widzę szanse na nasz powrót do podstaw i do minimalizmu jak i na to, że pokaże on dobitnie i raz na zawsze to, jak nieadekwatny do potrzeb i do rzeczywistości większości jest system, któremu służymy. System, który dopiero wobec widmem zarazy jest w stanie poważnie potraktować setki tysięcy samozatrudnionych artystów, małych przedsiębiorców, pracowników na umowach śmieciowych zwalnianych bez mrugnięcia okiem, mieszkańców bez szans na zasiłek i innych nieuprzywilejowanych.
- Niestety, w Austrii jak i w całej Europie również w obliczu kryzysu najlepiej mają się najbogatsi i zatrudnieni w placówkach państwowych.
- Obecnie oprócz osób chorych na CoVid 19 najbardziej cierpią artyści i mali przedsiębiorcy. Nie bójmy się żądać zmian - dla siebie i dla świata.
***
Magdalena Chowaniec, (ur. 1983 w Bielsku-Białej, mieszka i pracuje w Austrii) choreografka, tancerka, performerka, buntowniczka, społecznie zaangażowana magistra sztuki tańca Uniwersytetu w Linz, mieszkanka Wiednia. Chowaniec prowadzi warsztaty i wykłady na różnych kontynentach świata, np. w Afryce, obserwuje i krytykuje rzeczywistość. Od lat realizuje spektakle z uchodźcami, prezentowane na ImpusTanz Festival; Antyfaszystowską Szkołę Baletową. Bada zależności pomiędzy ciałem a muzyką. Rapuje w duecie Mermaid obecna na polskich scenach w projektach artystycznych.
